Należyta staranność w usługach polegających na ochronie osób lub mienia

W usługach polegających na ochronie osób lub mienia należytą staranność określa się przy uwzględnieniu jej zawodowego charakteru (art. 355 § 2 k.c.). Od osób prowadzących taką działalność wymagana jest wiedza specjalistyczna.

W razie postawienia przedsiębiorcy zarzutu niedołożenia należytej staranności musi on wykazać, że przedsięwziął wszelkie możliwe sposoby i środki, aby wywiązać się z zobowiązania, a mimo sumienności, zapobiegliwości, ostrożności, przezorności i dbałości o osiągnięcie zamierzonego rezultatu spełnienie świadczenia stało się niewykonalne.

Profesjonalny sposób zabezpieczenia i ochrony mienia w dzisiejszych warunkach wymaga niekonwencjonalnego postępowania, pozbawionego wszelkich cech rutyny i schematyzmu. Niewątpliwie bezpieczniej było stosować wzmocniony konwój, wyposażony w broń palną i inne środki, oraz zbierać gotówkę od różnych znajdujących się na trasie podmiotów, niż stosować wskazaną w kasacji metodę pobrania pieniędzy od jednego kontrahenta i przetransportowania ich do banku najkrótszą drogą, przy zastosowaniu mniej liczebnego i gorzej uzbrojonego konwoju. W każdym razie podróż, po tej samej nawet najkrótszej trasie, ułatwia napastnikom zarówno zaplanowanie napadu, jak i zorganizowanie zasadzki. Nie jest doskonalszym zatem zabezpieczeniem, niż metoda jaką zastosował pozwany.

Wyrok SN z dnia 29 listopada 2002 r., IV CKN 1553/00

Standard: 56340 (pełna treść orzeczenia)