Skutki wniesienia skargi na orzeczenie referendarza sądowego; kognicja sądu

Po wniesieniu skargi na czynność referendarza sąd wieczystoksięgowy nadal rozpoznaje wniosek o wpis w jego granicach - chyba że przepis szczególny przewiduje dokonanie wpisu z urzędu - na podstawie oceny treści i formy wniosku, dołączonych do niego dokumentów oraz treści księgi wieczystej. Wniesienie skargi na wpis referendarza powoduje konieczność oceny zasadności dokonanego wpisu i to niezależnie od zarzutów podniesionych w skardze. Postępowanie wieczystoksięgowe także po wniesieniu skargi na wpis dokonany przez referendarza jest ograniczone do badania na posiedzeniu niejawnym dokumentów i treści księgi wieczystej. W następstwie wniesienia skargi nie dochodzi do rozpoznania sprawy na posiedzeniu jawnym z udziałem stron, podczas którego wnioskodawca i uczestnicy postępowania dowodzą, także osobowymi środkami dowodowymi, sporne okoliczności.

Postanowienie SN z dnia 16 stycznia 2014 r., IV CSK 189/13

Standard: 66574 (pełna treść orzeczenia)

W art. 518[1] § 3 k.p.c. mowa jest o „rozpoznaniu sprawy” w następstwie wniesienia skargi, natomiast w art. 626[7] § 4 k.p.c. o „rozpoznaniu skargi”. Mimo tych różnic terminologicznych wniesienie skargi na wpis w księdze wieczystej dokonany przez referendarza sądowego nie powoduje rozszerzenia zakresu kognicji sądu wieczystoksięgowego określonej w art. 626[8] § 1 i 2 k.p.c. Sąd wieczystoksięgowy nadal rozpoznaje sprawę (art. 518[1] § 3 k.p.c.), co obejmuje rozpoznanie wniosku w jego granicach – chyba że przepis szczególny przewiduje dokonanie wpisu z urzędu – na podstawie oceny treści i formy wniosku, dołączonych do niego dokumentów oraz treści księgi wieczystej.

Wniesienie skargi na wpis referendarza powoduje konieczność oceny zasadności dokonanego wpisu i to niezależnie od „zarzutów” podniesionych w skardze na wpis. Na skutek skargi mogą być dodatkowo uwzględnione dokumenty załączone do skargi wykazujące przeszkodę materialnoprawną albo formalną, odpowiednio, do uwzględnienia albo rozpoznania wniosku. Postępowanie wieczystoksięgowe także po wniesieniu skargi na wpis jest ograniczone do badania na posiedzeniu niejawnym dokumentów i treści księgi wieczystej.

W następstwie wniesienia skargi nie dochodzi do rozpoznania sprawy na posiedzeniu jawnym z udziałem stron, podczas którego wnioskodawca i uczestnicy postępowania dowodzą, także osobowymi środkami dowodowymi, sporne okoliczności.

W następstwie rozpoznania skargi sąd wieczystoksięgowy wydaje orzeczenie, które - tak jak wpis dokonany w następstwie rozpoznania wniosku - podlega zaskarżeniu apelacją.Uwzględnieniu skargi wniesionej na wpis w księdze wieczystej nie sprzeciwia się okoliczność, że do skargi tej nie załączono żadnych dokumentów.

Wniesienie skargi na wpis referendarza w księdze wieczystej powoduje konieczność rozpoznania sprawy przez sąd wieczystoksięgowy (art. 518[1] § 3 k.p.c.) w granicach wynikających z art. 626[8] § 1 i 2 k.p.c. Sąd wieczystoksięgowy jest zobowiązany do uchylenia zaskarżonego wpisu i oddalenia wniosku o wpis, gdy w wyniku dokonanej oceny stwierdzi, że brak było podstaw do uwzględnienia wniosku o wpis (art. 518[1] § 3 w zw. z art. 626[9] k.p.c.).

Postanowienie SN z dnia 12 stycznia 2012 r., IV CSK 250/11

Standard: 66573 (pełna treść orzeczenia)