Tymczasowe wyłożenie kwot na wydatki przez Skarb Państwa (art. 83 u.k.s.c.)

Art. 83 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest wyjątkiem od zasady wynikającej z art. 130[4] k.p.c, że zasadniczo niedopuszczalne jest zarządzenie przez sąd wyłożenia wydatków za stronę i następnie przymusowe pobranie ich od strony.

Postanowienie SN z dnia 19 marca 2010 r., III CNP 37/09

Standard: 71441 (pełna treść orzeczenia)

W zasadzie wykonanie czynności zależne jest od uiszczenia oznaczonej przez sąd zaliczki. Jeżeli sąd pomimo nieuiszczenia zaliczki przez strony uznał wykonanie czynności za konieczne do rozstrzygnięcia sprawy i zachodzi potrzeba zapłacenia za wykonaną bez złożenia zaliczki czynność albo gdy sąd, błędnie oceniając koszty czynności, wyznaczył zbyt niską zaliczkę i trzeba zapłacić wyższe od kwoty zaliczki wynagrodzenie za wykonaną już czynność - to wówczas wydatek powinien być pokryty z funduszów Skarbu Państwa.

Żaden przepis prawny nie upoważnia sądu do wstrzymywania zapłaty wynagrodzenia należnego np. biegłemu, świadkowi itd. do czasu, aż strona dobrowolnie złoży potrzebną na ten cel kwotę. Nie ma też podstaw do wstrzymywania biegu sprawy do chwili złożenia przez stronę kwot potrzebnych na pokrycie dokonanych już wydatków lub na zapłatę za wykonane już czynności. 

Orzeczenie SN z dnia 18 sierpnia 1959 r., 1 CZ 82/59

Standard: 54643 (pełna treść orzeczenia)