Niedopuszczalność drogi sądowej o zapłatę wynagrodzenia dla biegłego (art. 2 k.p.c.).
Wynagrodzenie biegłego w postępowaniu cywilnym (art. 288 k.p.c. i art. 89 u.k.s.c.) Dopuszczalność drogi sądowej; odrzucenie pozwu, nieważność postępowania (art. 2 k.p.c. i art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c. i art. 379 pkt 1 k.p.c.)
tosunek prawny pomiędzy organem procesowym, a powołanym przez ten organ tłumaczem, pomimo mieszanego charakteru, nie jest poddany cywilnoprawnej metodzie regulacji, albowiem nie występuje w nim ani równorzędność podmiotów, ani autonomia ich woli. Nie jest to więc stosunek z zakresu prawa cywilnego. Tym samym sprawa o wynagrodzenie, wynikające z takiego stosunku, nie jest sprawą cywilną.
Wyrok SO W Lublinie z dnia 20 lipca 2016 r., II Ca 272/16
Standard: 71810 (pełna treść orzeczenia)
Sprawa o wypłatę wynagrodzenia dla biegłego nie ma charakteru cywilnoprawnego w rozumieniu art. 1 k.p.c. Przez sprawę cywilną w ujęciu materialnym należy bowiem rozumieć taką sprawę, w której ochrona prawna sprowadza się do wywołania skutku w zakresie stosunku cywilnoprawnego sensu largo, a więc stosunku osobistego, rodzinnego lub majątkowego, którego podmioty - na wypadek sporu - występują jako równoprawni partnerzy. Jeżeli choćby jeden z nich uzyskuje pozycję organu działającego z mocy swej władzy zwierzchniej, to stosunek taki nie jest stosunkiem cywilnoprawnym (por. orz. TK z dnia 12 kwietnia 1989 r., Uw 9/88/2, oraz orz. SN z dnia 13 maja 1958 r. 2 CR 384/58).
Stosunek prawny łączący biegłego i sąd (prokuratora), który go powołał, wykazuje pozycję dominującą tych organów i dlatego nie może być uznany za stosunek cywilnoprawny i w konsekwencji - sprawa o zapłatę wynagrodzenia dla takiego biegłego nie należy do drogi sądowej (art. 2 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 28 maja 1997 r., III CKU 24/97
Standard: 55060 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 54638