Niedopuszczalność badania danych wpisanych do Rejestru

Zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego w sprawach o wpis (art. 626[8] § 2 k.p.c.)

Sąd wieczystoksięgowy w ramach kognicji sądu określonej w art. 626[8] § 2 u.k.w.h. nie może badać danych wpisanych do Rejestru.

Zgodnie z przepisami ustawy o KRS wpisy do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego następują po uprawomocnieniu się postanowienia w przedmiocie wpisu. (art. 20 ust. 2a), domniemywa się, że dane wpisane do Rejestru są prawdziwe (art. 17 ust. 1), a wydane przez Centralną Informację Krajowego Rejestru Sądowego odpisy, wyciągi i zaświadczenia z Rejestru mają moc dokumentów wydawanych przez sąd (art. 4 ust. 3).

Odpis z rejestru przedsiębiorców jest dokumentem, o jakim mowa w art. 626[8] § 2 u.k.w.h. Dokument w postaci „odpisu aktualnego z Rejestru Przedsiębiorców”, załączonego przez wnioskodawcę do wniosku o wpis w księdze wieczystej ma szczególny charakter, oparty bowiem jest na orzeczeniu sądowym, a ponadto zawiera potwierdzenie stanu prawnego w odniesieniu do określonego przedsiębiorcy, a więc w istocie potwierdzenie jego praw podmiotowych.

Niedopuszczalność kontrolowania przez sąd w postępowaniu wieczystoksięgowym prawidłowości prawomocnych orzeczeń sądowych jest bezdyskusyjna w świetle uregulowania przyjętego w art. 365 k.p.c. (por. orz. SN z dnia 28 sierpnia 1991 r., III CZP 71/91). Jest to dokument urzędowy, a zatem stanowi dowód tego co zostało w nim zaświadczone, a dane wpisane do Rejestru korzystają z domniemania prawdziwości (art. 17 ust. 1 ustawy o KRS). 

Postanowienie SN z dnia 16 marca 2005 r., IV CK 494/04

Standard: 54491 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.