Czynności prawne, względnie zdarzenia mające datę pewną (art. 81 § 2 k.c.)
Data pewna (art. 81 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W literaturze nie ma jednolitego stanowiska co do kwestii, czy zdarzenia opisane w art. 81 § 2 i § 3 k.c. czynią zadość wymaganiu formy pisemnej z datą pewną zastrzeżoną ad eventum. Takie poglądy są jednak dość szeroko reprezentowane. Zakładają one, że przepisy zastrzegające formę pisemną z datą pewną ad eventum mają na celu zapewnienie pierwszeństwa prawu wynikającemu z czynności zaopatrzonej w datę pewną przed prawami innych osób i uniemożliwiają antydatowanie czynności prawnych. Z tego punktu widzenia istotne jest nie to, kiedy powstał stosunek prawny poświadczony datą pewną, lecz to, czy w określonej dacie istniał.
Uchwała SN (7) z dnia 28 października 2011 r., III CZP 33/11
Standard: 15104 (pełna treść orzeczenia)
W art. 81 § 2 k.c. jest mowa o innych czynnościach, względnie zdarzeniach, aniżeli urzędowe poświadczenie daty, z którymi ustawa wiąże skutek w postaci pewności daty czynności prawnej. Chodzi tu o stwierdzenie dokonania czynności w jakimkolwiek dokumencie urzędowym lub o umieszczenie na dokumencie obejmującym przedmiotową czynność jakiejkolwiek wzmianki przez organ państwowy, organ jednostki samorządowej albo przez notariusza, a także o śmierć osoby podpisanej na dokumencie.
Powyższe czynności, względnie zdarzenia, także skutkują przyjęciem, że czynność prawna ma datę pewną. Nie wyrażają jednak daty dokonania czynności, a ściślej - daty złożenia oświadczenia woli, lecz inną datę rzeczywistą.
Uwzględnienie w innym dokumencie urzędowym faktu dokonania czynności (art. 81 § 2 pkt 1 k.c.) lub umieszczenie wzmianki (art. 81 § 2 pkt 2 k.c.) zaświadcza o tym, że określona czynność istniała w czasie sporządzania dokumentu urzędowego lub w czasie dokonywania wzmianki.
Nie ma znaczenia, czy organ stwierdzający lub dokonujący wzmianki miał świadomość treści czynności, względnie jej skutków prawnych; w art. 81 § 2 pkt 1 istotne jest, czy czynność, do której się odniósł, nie budzi zastrzeżeń co do faktu jej dokonania w porównaniu z czynnością, która podlega ocenie pod kątem legitymowania się datą pewną w rozumieniu art. 81 § 2 pkt 1 k.c. Dla identyfikacji tego rodzaju wystarczające jest posłużenie się przyjętą przez stronę nazwą czynności lub jej datą wynikającą z aktu pisemnego.
Wyrok SN z dnia 19 listopada 2003 r., V CK 455/02
Standard: 53410 (pełna treść orzeczenia)