Zaliczenie okresu aresztowania na poczet innej kary a odszkodowanie (art. 553a k.p.k.)
Zaliczenie okresu tymczasowego aresztowania na poczet kary (art. 420, art. 417, art. 553a k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W wyroku z dnia 10 maja 2011 r. w sprawie Włoch Nr 2 przeciwko P. - skarga Nr 33475/08 ETPC wyraźnie wskazał, że nie może być mowy o automatyzmie przyjmowania za rekompensatę zaliczenia tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary, która to rekompensata uniemożliwia dochodzenie przez skarżącego roszczeń w trybie art. 552 § 4 KPK, co jest sprzeczne art. 5 ust. 4 Konwencji a tym samym stanowi naruszenie art. 5 ust. 5 Konwencji. W takich sprawach należy bowiem badać (oczywiście przy przyjęciu, że tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie było niewątpliwie niesłuszne w rozumieniu art. 552 § 2 KPK) czy skarżący w rzeczywistości doznał jakiejkolwiek szkody lub krzywdy a nadto czy zaliczenie tymczasowego aresztowania na poczet orzeczonej kary stanowiło sprawiedliwą kompensację jakiejkolwiek szkody lub krzywdy doznanej przez skarżącego. Słusznie przy tym Trybunał przyjmuje, że takie zaliczenie tymczasowego aresztowania na poczet kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności na podstawie art. 63 § 1 KK ma charakter niemajątkowy, gdy tymczasem wnioskodawca w niniejszym postępowania domaga się za, jego zdaniem, niewątpliwie niesłuszne aresztowanie kompensaty majątkowej.
Wyrok SA w Poznaniu z dnia 13 września 2012 r., II AKa 129/12
Standard: 4750
Trybunał nie jest w stanie stwierdzić, czy sąd – zaliczając okres tymczasowego aresztowania na poczet grzywny lub innej kary – w jakikolwiek sposób bada też kwestię szkody poniesionej przez skarżącego w wyniku tymczasowego aresztowania oraz jego proporcjonalności w stosunku do kary, na poczet której jest zaliczane. Trybunał zauważa jednak, że zgodnie z praktyką krajową tego rodzaju zaliczanie ma wyraźnie charakter niepieniężny, tym bardziej w sytuacji gdzie okres tymczasowego aresztowania zaliczany jest na poczet kary pozbawienia lub ograniczenia wolności. Ponadto, sąd zalicza okres pozbawienia wolności bez dokonywania oceny legalności tymczasowego aresztowania. Dlatego też Trybunał uznaje, że automatyczne zaliczenie całego okresu tymczasowego aresztowania skarżącego na poczet innej kary nałożonej na niego za niezwiązane z przedmiotowym przestępstwo – nie może zostać uznane za zgodne z podlegającym wykonaniu prawem określonym w Artykule 5 ust. 5 Konwencji.
Biorąc pod uwagę powyższe względy, Trybunał stwierdza, że skarżącemu nie przysługiwało podlegające wykonaniu prawo do odszkodowania za jego aresztowanie, co zostało uznane za pogwałcenie Artykułu 5 ust. 4 Konwencji. W konsekwencji doszło do naruszenie Artykułu 5 ust. 5 Konwencji.
Jakubczak przeciwko Polsce (Skarga nr 17354/04)
Standard: 4338
W trybie określonym w Rozdziale 58 Kodeksu postępowania karnego rekompensowane mogą być tylko szkoda i krzywda, istniejące w chwili orzekania przez sąd w przedmiocie wniosku. Jeżeli do tego czasu nastąpi zrekompensowanie w innej przewidzianej procesowo formie niesłusznie odbytej kary lub tymczasowego aresztowania, np. przez chociażby nieprawidłowe zastosowanie art. 417 k.p.k., potrzeba i możliwość zasądzania odszkodowania i zadośćuczynienia dezaktualizuje się, a roszczenie staje się bezprzedmiotowe.
Postanowienie SN z dnia 8 stycznia 2008 r., V KK 157/07
Standard: 42634 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 38887 (pełna treść orzeczenia)