Odrzucenie skargi, której braków nie uzupełniono w terminie

Nieusunięcie braków formalnych skargi na czynność komornika powoduje jej odrzucenie. Wydanie w takim wypadku zarządzenia o zwrocie skargi nie pozbawia strony możliwości zaskarżenia tej czynności zażaleniem.

Przyjęcie, że nieuzupełnienie skargi na czynności komornika pociąga za sobą jej zwrot, prowadziłoby do wniosku, iż na takie rozstrzygnięcie środek zaskarżenia, a konkretnie zażalenie, nie przysługuje. W art. 394 § 1 pkt 1 k.p.c. przewiduje się bowiem zażalenie jedynie na zwrot pozwu. To uregulowanie, w zestawieniu z unormowaniem zawartym w § 3 art. 767 k.p.c., przewidującym zażalenie jedynie na postanowienia sądu, a więc nie na zarządzenie przewodniczącego, wyłącza dopuszczalność zażalenia na zarządzenie przewodniczącego, wydane w toku postępowania egzekucyjnego, w tym również i na zarządzenie w przedmiocie zwrotu skargi na czynność komornika.

Przyjęcie założenia, że nieuzupełnienie braków formalnych takiej skargi powoduje jej odrzucenie, a nie zwrot, przesądza o dopuszczalności zaskarżenia takiego rozstrzygnięcia zażaleniem. Postanowienie o odrzuceniu skargi jest bowiem orzeczeniem kończącym postępowanie w sprawie w rozumieniu art. 394 § 1 k.p.c.

Uchwała SN z dnia 6 września 1994 r., III CZP 101/94

Standard: 52298 (pełna treść orzeczenia)