Zezwolenie na odwiedzenie najbliższej osoby w szpitalu

Trybunał uznał już, że odmowa zezwolenia na opuszczenia zakładu karnego w celu złożenia wizyty choremu członkowi rodziny lub uczestnictwa w jego pogrzebie stanowi ingerencję w prawo do poszanowania życia rodzinnego (zob. Płoski przeciwko Polsce, nr 26761/95, ust. 32, 12 listopada 2002 roku). Zatem w tej sprawie, odmówienie skarżącemu zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego, nawet pod konwojem, w celu odwiedzenia w szpitalu umierającej córki naruszyło jego prawo zgodnie z Artykułem 8 Konwencji.

Trybunał po pierwsze zauważa, że 11-letnia córka skarżącego została ranna w wypadku samochodowym. Córka została przyjęta na oddział intensywnej terapii, a jej stan był bardzo ciężki. Władze krajowe uzasadniły odmowę udzielenia mu przepustki losowej odwołały się do jego rzekomo aroganckiego zachowania w zakładzie karnym oraz do ciężaru gatunkowego popełnionego przestępstwa (podżeganie do zabójstwa). Trybunał stwierdza, że niniejsza argumentacja nie jest przekonująca. Udzielenie zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego pod konwojem mogłoby w tej sytuacji rozwiązać problem. Trybunał stwierdza, że w szczególnych okolicznościach przedmiotowej sprawy, odmówienie skarżącemu zezwolenia na odwiedzenie w szpitalu umierającej córki, nie było „konieczne w demokratycznym społeczeństwie”, ponieważ nie odpowiadało pilnej potrzebie społecznej i nie było proporcjonalne do realizowanych uprawnionych celów. Doszło zatem do naruszenia Artykułu 8 Konwencji.

Giszczak przeciwko Polsce (Skarga nr 40195/08)

Standard: 4266

Nota źródłowa