Wymóg jednomyślności wspólników (art. 42 k.s.h.)

Zgodnie z art. 42 k.s.h., jeżeli w sprawach nieprzekraczających zwykłych czynności spółki wymagana jest uchwała wspólników, konieczna jest jednomyślność wszystkich wspólników mających prawo prowadzenia spraw spółki. Z powyższej normy wynika, że w sytuacji w której konieczna jest zgodna uchwała wspólników ustawodawca posługuje się pojęciem jednomyślności, a nie zgody wszystkich wspólników. Potwierdza to art. 43 k.s.h., który stanowiąc o czynnościach przekraczających zwykły zarząd już nie odwojuje się do jednomyślności, ale zgody wspólników. Ustawodawca konsekwentnie więc odróżnia jednomyślną uchwałę od przypadku zgody wspólników. Jest tak z pewnością z tego właśnie względu, że inaczej należy traktować uchwałę wspólników od czynności wyrażającej zgodę wszystkich wspólników. O ile bowiem w tym pierwszym przypadku można mówić o czynności prawnej spółki, o tyle druga sytuacja dotyczy czynności wspólników. Dystynkcja ta jest uzasadniona właśnie osobowym charakterem spółki komandytowej w której na pierwszy plan wysuwa się jednak element osobowy przed elementem kapitałowym.

Postanowienie SO w Warszawie z dnia 7 czerwca 2018 r., XXIII Ga 566/18

Standard: 50348 (pełna treść orzeczenia)