Dobro (interes) osoby ubezwłasnowolnianej w postępowaniu o ubezwłasnowolnienie

Utrwalone od wielu lat jednolite orzecznictwo sądowe dotyczące samego ubezwłasnowolnienia nakazuje sądowi uwzględnienie dobra (interesu) osoby ubezwłasnowolnianej. Instytucja ta ma służyć ochronie osoby chorej, niebędącej w stanie kierować swoim postępowaniem, nie zaś dobru wnoszącego o ubezwłasnowolnienie wnioskodawcy (zob. postanowienia SN z: 8 stycznia 1966 r., II CR 412/65; 27 października 1976 r., II CR 387/76; 30 stycznia 2015 r., III CSK 149/14), jego rodziny (zob. postanowienie SN z 29 grudnia 1983 r., I CR 377/83), innych osób lub instytucji (zob. postanowienia SN z: 15 maja 1969 r., I CR 132/68; 11 listopada 1970 r., II CR 336/70).

Niekiedy dobro osoby, wobec której toczy się postępowanie o ubezwłasnowolnienie utożsamiane było z celem całkowitego ubezwłasnowolnienia, tj. z niesieniem pomocy choremu w załatwianiu jej spraw osobistych i majątkowych (zob. postanowienie SN z 7 sierpnia 1972 r., sygn. akt II CR 302/72).

Wyrok TK z dnia 28 czerwca 2016 r., K 31/15

Standard: 4220