Wynagrodzenie likwidatora spółki jawnej

W uchwale z 20 listopada 2008 r., III CZP 111/08 Sąd Najwyższy przyjął, że na postanowienie sądu rejestrowego w przedmiocie wynagrodzenia spółki jawnej, ustanowionego przez sąd, przysługuje zażalenie. W uzasadnieniu wskazał, że lukę wypełniającą brak przepisów regulujących kwestię wynagrodzenia tego likwidatora należy wypełnić przez odpowiednie zastosowanie – w drodze analogii – art. 165 ust. 4 Prawa upadłościowego i naprawczego (obecnie art. 166 ust. 4 Prawa upadłościowego), przewidującego dopuszczalność zażalenia na postanowienie sądu w przedmiocie wynagrodzenia syndyka, nadzorcy sądowego oraz zarządcy. Sąd Najwyższy krytycznie odniósł się do stanowiska wyrażonego we wcześniejszej uchwale z 15 stycznia 1998 r., IIII CZP 58/97, stwierdzającej, że na postanowienie określające wysokość wynagrodzenia likwidatora, ustanowionego przez sąd w wyroku orzekającym rozwiązanie spółki z ograniczona odpowiedzialnością, nie przysługuje środek odwoławczy. Wskazał przy tym, że uchwała ta została podjęta w innym, nieaktualnym kontekście prawnym.

Skład orzekający aprobuje stanowisko zaprezentowane w uchwale w sprawie III CZP 111/08.

W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuję się dopuszczalność stosowania mechanizmu analogiae legis w kwestiach procesowych, dotyczących dopuszczalności wniesienia środka odwoławczego. Stojąc na gruncie tego zapatrywania, odpowiedzi na pytanie o sąd właściwy do rozpoznania zażalenia na postanowienie w przedmiocie wynagrodzenia likwidatora spółki osobowej, wobec braku przepisów regulujących tę kwestię, należy poszukiwać - w drodze analogii - w przepisach Prawa upadłościowego. Skoro według art. 222 ust. 1a tej regulacji właściwym do rozpoznania zażalenia na postanowienie określające wynagrodzenie syndyka jest sad drugiej instancji, to rozwiązanie to należy zastosować do postanowienia dotyczącego wynagrodzenia likwidatora.

Uchwała SN z dnia 13 kwietnia 2023 r., III CZP 146/22

Standard: 69756 (pełna treść orzeczenia)