Nadrzędność dobra dziecka nad interesem rodzica przy ustalaniu kontaktów

Biorąc pod uwagę przepisy dotyczące obowiązków rodziców wobec dzieci, można sprowadzić dobro dziecka do zapewnienia mu warunków rozwoju osobowego (duchowego) i egzystencji materialnej. Na podstawie praktyki sądowej wskazuje się, że to ogólne sformułowanie można uzupełnić o następujące elementy:

1. żadne z rodziców nie powinno przyznawać sobie prawa do wyłączności na to, co dla dziecka jest najlepsze, a ponadto nie powinno zastrzegać sobie pozycji szczególnie uprzywilejowanej w stosunku do drugiego rodzica,

2. dziecko dla harmonijnego i pełnego rozwoju powinno wychowywać się w środowisku rodzinnym w atmosferze szczęścia, miłości i zrozumienia,

3. dziecko ma prawo, jako indywidualnie ukształtowana jednostka, do wychowywania w duchu pokoju, godności, tolerancji, wolności, równości i solidarności, tradycji i wartości kulturalnych,

4. właściwe kierowanie dzieckiem ma być realizowane w sposób odpowiadający rozwijającym się zdolnościom dziecka, przy jednoczesnym zapewnieniu mu warunków rozwoju,

5. małoletnie dzieci potrzebują stabilności i ciągłości warunków wychowawczych, odczuwanej miłości ze strony rodziców, spójności w działaniach wychowawczych, zaspokajania jego potrzeb poznawczych, a także kształtowania pozytywnego obrazu własnej osoby (zob. Komentarz do spraw rodzinnych, red. Jacek Ignaczewskis. 155).

Postanowienie SR w Toruniu z dnia 20 września 2023 r., III Nsm 482/23

Standard: 78929 (pełna treść orzeczenia)