Zbędność regulacji; powtarzanie przepisów konstytucji i ustaw w innych aktach prawnych; superfluum prawodawcy
Dyrektywy stanowienia i redakcji aktu prawnego, zasady techniki prawodawczej
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przepis badanego rozporządzenia zawierający powtórzenie przepisu ustawowego nie wprowadza do obowiązującego systemu prawnego nowej normy, bądź regulującej zagadnienie pozostające poza prawną reglamentacją, bądź regulującej to zagadnienie w sposób odmienny od dotychczasowego, a to oznacza, że jest to wyraźne superfluum prawodawcy, które, będąc uchybieniem w technice legislacyjnej, nie może być jednak ocenione jako naruszenie przepisu stanowiącego delegacją ustawową (tak m.in. w orz. TK z dnia 15 stycznia 1991 r., U 8/90 i w wyroku z dnia 9 kwietnia 2001 r., U 10/00).
Wyrok WSA z dnia 30 stycznia 2024 r., II SA/Kr 1598/23
Standard: 88236 (pełna treść orzeczenia)
Niezgodne z zasadami techniki prawodawczej jest jedynie powtarzanie przepisów ustaw w innych ustawach, rozporządzeniach, uchwałach i zarządzeniach (por. § 4 ust. 1, § 118 i § 137), a zasada ta nie ma charakteru bezwzględnego.
W doktrynie przyjmuje się, że ad casum powtarzanie przepisów innych aktów normatywnych może być wyjątkowo dopuszczalne w takich aktach, jak statuty czy regulaminy, które są często dla pewnego kręgu odbiorców podstawowym źródłem informacji o stanie normatywnym w danym obszarze, albo wówczas, gdy jest to wskazane ze względów konstrukcyjnych lub komunikacyjnych. W takich przypadkach niezbędne jest jednak zadbanie o koherentność powtarzanych regulacji i symetryczność wprowadzanych w nich zmian, ażeby nie dochodziło do poważnej dezorientacji "adresatów i organów stosujących prawo" (wyrok z 3 grudnia 2002 r., P 13/02, wyrok TK K 34/15.
Kierunek dostosowywania przepisów nie powinien być przypadkowy, lecz wynikać z tego, które unormowanie ma charakter pierwotny, a które tylko stanowi "odbicie" przepisu źródłowego. Zależy to więc bezpośrednio od treści tych regulacji i wymaganego w Konstytucji poziomu ich normowania (por. podobnie: wyrok TK K 35/15).
Wyrok TK z dnia 9 marca 2016 r., K 47/15
Standard: 689