Kumulacja roszczeń wymienionych w art. 686 k.p.c.

Z art. 686 w związku z art. 618 § 2 k.p.c. wynika, że z chwilą wszczęcia postępowania o dział spadku kształtuje się i utrwala wyłączna właściwość sądu prowadzącego postępowanie działowe w zakresie wszystkich roszczeń w tym przepisie przewidzianych. Dochodzi także do obligatoryjnej, ustawowej kumulacji roszczeń wymienionych w art. 686 k.p.c., w związku z czym odrębne postępowanie w sprawach dotyczących tych roszczeń nie może się toczyć; wszczęcie odrębnej sprawy nie jest dopuszczalne, a sprawy będące w toku są przekazywane do sądu prowadzącego postępowanie działowe lub łączone z tą sprawą (por. § 146 w związku z § 137 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lutego 2007 r. - Regulamin urzędowania sądów powszechnych, jedn. tekst: Dz.U. z 2014 r., poz. 259).

Wyrok SN z dnia 13 maja 2015 r., III CSK 309/14

Standard: 48117 (pełna treść orzeczenia)

Art. 686 k.p.c. stanowi konieczną modyfikację dyspozycji art. 618 § 1 k.p.c., wynikającą ze swoistości postępowania działowego. Do sporów określonych w art. 686 k.p.c. stosuje się odpowiednio przepisy art. 618 § 2 i 3 k.p.c.

Zestawienie cytowanych przepisów wskazuje na taki sam zakres kognicji sądu zarówno w postępowaniu o zniesienie współwłasności, jak i w postępowaniu o dział spadku.

Poza podstawowym celem, jakim jest podział między współwłaścicielami (współspadkobiercami) majątku wspólnego (majątku spadkowego), zadaniem sądu jest rozstrzygnięcie innych sporów związanych ze zniesieniem współwłasności (z działem spadku).

Podobnie jak w postępowaniu o zniesienie współwłasności chodzi o spory między współwłaścicielami, tak samo w postępowaniu o dział spadku chodzi o spory między współspadkobiercami.

O tym, że dział spadku ma regulować stosunki wynikające z dziedziczenia tylko między spadkobiercami, a nie między spadkobiercami i innymi osobami (np. zapisobiercami lub osobami uprawnionymi do zachowku), świadczy również treść art. 1035-1036 k.c. oraz art. 682-683 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 26 września 1968 r., III CRN 209/68

Standard: 54576 (pełna treść orzeczenia)