Skarga kasacyjna w sprawach o ustanowienie służebności przesyłu

W sprawach o ustanowienie służebności przesyłu, które należą do spraw z zakresu prawa rzeczowego, skarga kasacyjna - zgodnie z art. 519[1] § 1 k.p.c. - przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji postanowienia co do istoty sprawy oraz postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku i umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w tych sprawach zależy zatem przede wszystkim od tego, czy zaskarżone postanowienie zapadło co do istoty sprawy.

Od orzeczenia wydanego wskutek rozpoznania apelacji od wyroku wstępnego (postanowienia wstępnego w postępowaniu nieprocesowym) skarga kasacyjna przysługuje, jeżeli ma ono charakter merytoryczny. Zaskarżone postanowienie nie ma takiego charakteru, Sąd Okręgowy bowiem, mimo uwzględnienia apelacji i powołania art. 386 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c., zaskarżonym orzeczeniem nie rozstrzygał o istocie sprawy. Skoro więc zaskarżone postanowienie nie ma charakteru orzeczenia, o którym mowa w art. 519[1] § 1 k.p.c., gdyż nie jest postanowieniem co do istoty sprawy ani postanowieniem w przedmiocie odrzucenia wniosku lub umorzenia postępowania, kończących postępowanie w sprawie, nie podlegało zaskarżeniu skargą kasacyjną. Należało ją, jako niedopuszczalną, odrzucić (art. 3986 § 2 in fine w związku z art. 13 § 2 i art. 5191 § 1 k.p.c.).

Postanowienie SN z dnia 14 marca 2017 r., II CSK 360/16

Standard: 47844 (pełna treść orzeczenia)