Uchylenie orzeczeń wydanych przez sąd po powstaniu podstawy do zawieszenia postępowania(art. 174 § 2 k.p.c.)

Artykuł 174 § 2 zdanie drugie k.p.c. nie ma zastosowania po prawomocnym zakończeniu postępowania w sprawie.

Przepis art. 174 § 2 zdanie drugie k.p.c. może być stosowany dopóty, dopóki nie doszło do prawomocnego zakończenia postępowania w sprawie. Po tej chwili wzruszenie prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie jest możliwe jedynie w ramach środków przysługujących od prawomocnych orzeczeń (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 października 2015 r., I CZ 83/15).

Postanowienie Sądu Najwyższego o odmowie przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania staje się prawomocne formalnie w chwili jego wydania, wobec czego nie ma do niego zastosowania art. 174 § 2 zdanie drugie w związku z art. 391 § 1 i art. 398[21] k.p.c., choćby przed jego wydaniem lub nawet przed wydaniem orzeczenia zaskarżonego skargą kasacyjną zaistniało zdarzenie określone w art. 174 § 1 pkt 1 k.p.c., o którym Sąd Najwyższy nie wiedział lub którego nie uwzględnił. 

Postanowienie SN z dnia 25 maja 2018 r., I CSK 673/17

Standard: 47415 (pełna treść orzeczenia)

Zobacz glosy

Z brzmienia art. 174 § 2 zdanie drugie k.p.c., nakazującego sądowi uchylenie orzeczeń wydanych po ogłoszeniu upadłości, chyba że nastąpiły one po zamknięciu rozprawy, wynika, że przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do orzeczeń co do istoty sprawy, które nie stały się prawomocne. Prawomocność jest bowiem takim atrybutem orzeczenia, który gwarantuje mu stabilność, a katalog środków zaskarżenia, przy wykorzystaniu których można wzruszyć prawomocne orzeczenie jest zamknięty.

Postanowienie SN z dnia 28 listopada 2017 r., II UZ 80/17

Standard: 64314 (pełna treść orzeczenia)