Stosowaniem art. 210 § 1 k.s.h. do umów zawartych ze spółkami osobowymi
Zmiana umowy spółki osobowej (art. 9 k.s.h.) Umowa i spory między spółką a członkiem zarządu (art. 210 i art. 379 k.s.h.) Czynność prawna z "samym sobą" (art. 108 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Jeżeli w spółce komandytowej komplementariuszem jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, jej pełnomocnikiem na podstawie art. 210 § 1 k.s.h. nie może być osoba będąca jednocześnie komandytariuszem w tej spółce komandytowej i członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością - komplementariusza; takie powiązanie sprzeciwia się naturze spółki komandytowej.
przyjęcie takiego splotu wzajemnych zależności jest sprzeczne z naturą spółki komandytowej, której przepisy nie przewidują możliwości ustanowienia pełnomocnika na wzór art. 210 § 1 k.s.h. Pełnomocnik, który miałby reprezentować jednocześnie komandytariusza i komplementariusza tej samej spółki komandytowej w przedstawionej sytuacji komplementariusza, będącego spółką z o.o. i pełnomocnikiem miałby zostać prezes zarządu tej spółki, nie może być umocowany do zawierania umów między spółką z o.o. a członkiem jej zarządu oraz w relacjach między wspólnikami spółki komandytowej. Przeczy temu osobowy charakter spółki komandytowej i odpowiedzialność za jej zobowiązania, mająca charakter subsydiarny, ale i solidarny spółki z komplementariuszem odpowiadającym bez ograniczenia. Ograniczenie to dotyczy z kolei komandytariusza do wysokości sumy komandytowej oraz celu wprowadzenia art. 210 k.s.h., będącego wyjątkiem od zasad reprezentowania spółki z o.o., a więc bez możliwości rozszerzającej wykładni tego przepisu.
Podobne motywy znajdują się również w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2015 r., III CSK 12/15, zgodnie z uzasadnieniem którego brak jest argumentów jurydycznych, pozwalających na stosowanie art. 210 k.s.h. do umów zawieranych przez członka zarządu spółki z o.o., będącej komplementariuszem spółki komandytowej. Wynika to, m.in. z samodzielnego uregulowania każdej ze spółek handlowych w poświęconym im kodeksie, nie zawierającym generalnego upoważnienia do odpowiedniego stosowania przepisów normujących jedną ze spółek do pozostałych, poza taką możliwością w spółkach osobowych co do wiodącej roli wśród nich uregulowania spółki jawnej (art. 103 § 1 k.s.h.).
Uchwała SN z dnia 30 stycznia 2019 r., III CZP 71/18
Standard: 46583 (pełna treść orzeczenia)
W przypadku w którym do zmiany umowy spółki osobowej wymagana jest zgoda wspólnika będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, jak również wspólnika będącej członkiem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, to dokując takiej zmiany należy zastosować art. 210 k.s.h.
Zmiana umowy spółki osobowej jest dokonywana na podstawie porozumienia zmieniającego pomiędzy jej wspólnikami (umowy). Stronami tej czynności, z uwagi na brak właściwego organu są poszczególni wspólnicy, w tym przypadku w szczególności (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz jej członkowie zarządu. W takiej zaś sytuacji do porozumienia wspólników art. 210 § 1 k.s.h. znajduje pełne zastosowanie. Art. 210 § 1 k.s.h. znajduje bowiem zastosowanie nie tylko przy zawieraniu umowy w nim wskazanej, ale również przy dokonywaniu jakichkolwiek czynności następczych z umową tą związanych, a więc w szczególności przy zawieraniu porozumienia zmieniającego tę umowę.
Postanowienie SO w Warszawie z dnia 18 października 2018 r., XXIII Ga 1201/18
Standard: 50295 (pełna treść orzeczenia)