Zniesienie współwłasności zabudowanej nieruchomości

Zniesienie współwłasności nieruchomości wywołuje zawsze skutki prawne nie tylko w zakresie własności gruntu, ale również w zakresie własności budynków stanowiących części składowe tych gruntów. Budynki stają się bowiem własnością tego z byłych współwłaścicieli, któremu zostaje przyznany grunt, na którym się one znajdują, chociażby postawił je inny współwłaściciel, chyba że sąd znosząc współwłasność przyzna budynki innemu uczestnikowi postępowania, zobowiązując go do rozebrania ich i ewentualnego przeniesienia na inny teren (por. ust. IV pkt e wytycznych wymiaru sprawiedliwości i praktyki sądowej w sprawach o dział spadku obejmującego gospodarstwo rolne, uchwała Pełnego Składu Izby Cywilnej z dnia 15 grudnia 1969 r. III CZP 12/69, które to wytyczne odnoszą się równie do spraw o zniesienie współwłasności nieruchomości rolnych).

Uwzględniając zasadę, że części składowe nieruchomości nie mogą być odrębnym przedmiotem tak własności, jak i współwłasności, przyjąć trzeba, że nie jest możliwe i dopuszczalne dokonanie częściowego zniesienia współwłasności nieruchomości zabudowanej, obejmującego jedynie grunt i wyłączającego z postępowania określonego w art. 210 i następnych k.c. budynki będące częścią składową gruntu jako nieruchomości.

Uchwała SN z dnia 19 lutego 1977 r., III CZP 64/76

Standard: 46439 (pełna treść orzeczenia)