Dochodzenie roszczenia związanego z działalnością dwóch lub więcej jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa
Właściwość miejscowa w sprawach przeciwko Skarbowi Państwa (art. 29 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Jeżeli dochodzone roszczenie wiąże się z działalnością dwóch lub więcej jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa, wszystkie te jednostki są powołane do reprezentowania Skarbu Państwa i powinny wziąć udział w postępowaniu, którego przedmiotem jest to roszczenie.
Gdy w postępowaniu sądowym Skarb Państwa jest reprezentowany tylko przez część jednostek organizacyjnych, z których działalnością wiąże się dochodzone roszczenie, to pominięcie pozostałych jest uchybieniem procesowym, jednak nie może być podstawą do uznania nieważności postępowania z przyczyn wymienionych w art. 379 pkt 2 i 5 k.p.c. (wyroki SN z dnia 14 kwietnia 1999 r., III CKN 1239/98 i z dnia 28 marca 2017 r., II CSK 320/16).
Tym bardziej nie można zakładać nieważności postępowania w sytuacji, gdy Skarb Państwa reprezentowany jest w procesie - obok właściwej jednostki organizacyjnej - także przez jednostkę dodatkowo i błędnie wezwaną do udziału w sprawie. A w przypadku, gdy sąd orzekł merytorycznie o roszczeniu stanowiącym przedmiot sporu w odniesieniu do właściwej jednostki organizacyjnej Skarbu Państwa, nie można też zasadnie twierdzić, że nie nastąpiło rozpoznanie istoty sprawy.
Postanowienie SN z dnia 20 września 2018 r., I PZ 25/18
Standard: 46301 (pełna treść orzeczenia)
Bez względu na ilość oraz rodzaj pozwanych jednostek organizacyjnych Skarbu Państwa (staciones fiscii), w sprawie zgodnie z art. 67 § 2 k.p.c. występuje tylko jeden pozwany, a to Skarb Państwa, w sytuacji zaś, gdy w postępowaniu przeciwko niemu nie brały udziału wszystkie jednostki organizacyjne lub też były one niewłaściwe, nie zachodzą przesłanki do orzeczenia np. nieważności postępowania (por. m.in. wyroki SN: z dnia 14 kwietnia 1999 r., III CKN 1239/98, z dnia 22 lutego 2001 r., III CKN 295/00).
Postanowienie SA w Katowicach, z dnia 22 sierpnia 2013 r., I ACz 762/13
Standard: 5536 (pełna treść orzeczenia)