Akcesoryjny charakter zobowiązania

Akcesoryjność charakteryzuje się istnieniem prawa głównego (wierzytelności) oraz prawa ubocznego (prawa zabezpieczającego), które jest podporządkowane prawu głównemu. Zakres i treść prawa ubocznego są determinowane przez zakres i treść prawa głównego.

W nauce prawa prywatnego podkreśla się, że zarówno akcesoryjność, jak i solidarność bierna stanowią techniczne sposoby połączenia kilku praw (wierzytelności), które przysługują jednemu wierzycielowi względem kilku dłużników, przy czym wierzyciel jest uprawniony do jednorazowego otrzymania świadczenia.

Akcesoryjność służy technicznemu uproszczeniu relacji między dwoma prawami. Zmiany, które odnoszą się do prawa głównego, rozciągają się automatycznie na prawo uboczne, co sprawia, że nie są do tego konieczne żadne dodatkowe akty. Akcesoryjność służy ponadto ochronie dłużnika ubocznego, który powinien odpowiadać tylko w takim zakresie, w jakim niezbędne jest zabezpieczenie prawa głównego.

Wyrok SN z dnia 26 stycznia 2018 r., II CSK 468/17

Standard: 46172 (pełna treść orzeczenia)