Brak na etapie postępowania kasacyjnego załącznika w postaci uprawnienia do wykonywania zawodu radcy prawnego

Zgodnie z treścią art. 87[1] § 2 k.p.c. radca prawny jest uprawniony do samodzielnego występowania przed Sądem Najwyższym. W takim wypadku warunkiem formalnym jego samodzielnego działania w sprawie jest załączenie do pisma procesowego na etapie postępowania kasacyjnego załącznika w postaci uprawnienia do wykonywania zawodu radcy prawnego. Ten obowiązek dostrzegła skarżąca, gdyż składając skargę kasacyjną i dwa jej odpisy, wymieniła jako załącznik (i dołączyła do akt sprawy) odpis wpisu na listę radców prawnych. Stąd też, będąc wezwana do uzupełnienia braków formalnych, powinna również dołączyć do kolejnego odpisu skargi stosowny dokument potwierdzający jej uprawnienie do samodzielnego działania w sprawie, zwłaszcza że w składanym odpisie pisma wymienia jako załącznik ten dokument, lecz go nie składa.

Sam fakt, że strona opatruje skargę kasacyjną pieczątką radcy prawnego, nie konwaliduje powyższego obowiązku. Przecież osoba o profesjonalnym statusie w sprawie może bez większych trudności wykonać niezbędny odpis i załączyć go do akt sprawy w celu zachowania minimalnych wymogów formalnych związanych z zamiarem wniesienia skargi kasacyjnej.

Oceny tej nie zmienia supozycja skarżącej, że odpis wpisu na listę radców prawnych to dokument, który nie musi być dołączony do każdego odpisu pisma.

Jeśli strona nieprawidłowo korzysta z przysługującego jej prawa, to z urzędu eliminuje się zarzut naruszenia art. 45 Konstytucji RP lub art. 6 ust.1 Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284) (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 września 1998 r., III CZ 114/98

Postanowienie SN z dnia 4 marca 2015 r., I UZ 30/14

Standard: 45999 (pełna treść orzeczenia)