Wieloznaczność pojęcia gwarancji w prawie cywilnym
Udzielenie gwarancji; obowiązki gwaranta (art. 577 k.c.)
Pojęcie "gwarancja" nie ma w prawie ani w języku prawniczym jednoznacznej konotacji. Mianem gwarancji ustawa określa umowę zawieraną w związku z umową sprzedaży, o dzieło lub o roboty budowlane (gwarancja jakości - art. 577 i nast. k.c.), mówi się także o gwarancji należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego (art. 214 § 2 k.c.), o gwarancji cedenta (art. 516 k.c.), czy o gwarancji polegającej na przyrzeczeniu, że osoba trzecia spełni świadczenie lub zaciągnie zobowiązanie (art. 391 w zw. z art. 3531 k.c.).
W praktyce prawniczej, zwłaszcza tej, którą uprawiano w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych, gwarancję wielokrotnie utożsamiano z poręczeniem, przy czym w języku potocznym nadal występuje tendencja do określania tym mianem wszystkich form rękojemstwa, tj. sposobów umacniania nienaruszalności i wykonalności zobowiązań.
Wyrok SN z dnia 21 listopada 1997 r., I CKN 825/97
Standard: 45962 (pełna treść orzeczenia)