Podmiotowość prawna stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenia zwykłe stanowiące uproszczoną formę stowarzyszenia, z mocy wyraźnego przepisu art. 40 pr. stow., nie mają osobowości prawnej, co wyklucza poddanie ich regulacjom dotyczącym osób prawnych. Brak jest przepisu, który przyznawały by im zdolność prawną, co wyłącza stosowanie do nich art. 33[1] k.c.

Przyznanie przez ustawę szczególnej zdolności prawnej następuje przez wskazanie, że określony podmiot może we własnym imieniu nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania (tak np. art. 8 § 1 i 11 § 1 k.s.h.). Brak jest też przepisu ogólnego przyznającego stowarzyszeniom zwykłym zdolność sądową, stwierdzającego, że mogą one pozywać i być pozywane, a więc zgodnie z art. 64 § 1 k.c. mają zdolność występowania jako strona w procesie. 

Postanowienie SN z dnia 16 kwietnia 2015 r., I CSK 396/14

Standard: 45919 (pełna treść orzeczenia)

Stowarzyszenie zwykłe nie ma zdolności deliktowej. Za naruszenie dóbr osobistych odpowiadają członkowie stowarzyszenia, którzy byli sprawcami naruszenia.

Wyrok SN z dnia 2 kwietnia 2015 r., I CSK 354/14

Standard: 69707