Stwierdzenie przewlekłości z urzędu, niezależnie od sformułowanych zarzutów

Standard strasburski stanowi, że skarga, w której strona ogólnie powołuje się tylko na fakt, iż postępowanie jest długotrwałe, powinna być merytorycznie rozpoznana przez sąd krajowy (zob. np. Wyrok ETPC z dnia 17 lipca 2007 r. w sprawie Wawrzynowicz przeciwko Polsce, nr 73192/01).

Za niedopuszczalne ETPC uznaje również ograniczenie sądowej analizy skargi wyłącznie do badania ewentualnie podniesionych w niej zarzutów.

Skoro ustawa o skardze, wymieniając wymogi formalne jej dopuszczalności, nie żąda od skarżącego przytoczenia konkretnych zarzutów co do sprawności postępowania, po wprowadzeniu do ustawy art. 1 ust. 3 ich podniesienie należy uznać za fakultatywne, tak więc obecnie w postępowaniu wywołanym skargą należy badać z urzędu, czy sprawa od początku do chwili orzekania w przedmiocie skargi była rozpoznawana bez nieuzasadnionej zwłoki, a nie badać, czy ewentualnie podniesione w skardze zarzuty są uzasadnione.

Sposób postępowania sądu i zakres, w którym należy rozpoznać skargę, został określony w art. 1 ust. 2 ustawy. Nie wskazuje on, by oceniając, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należało „ocenić zasadność podniesionych w skardze zarzutów” lub „orzekać w granicach zarzutów”. Stanowi on natomiast, że dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy „w szczególności ocenić terminowość i prawidłowość czynności procesowych.

Postanowienie SA w Szczecinie z dnia 12 czerwca 2019 r., II S 12/19

Standard: 45347 (pełna treść orzeczenia)