Podpisanie sprostowania przez pełnomocnika

Sprostowanie materiału prasowego może być podpisane przez pełnomocnika osoby zainteresowanej jego opublikowaniem (art. 31a ust. 1 i 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe, tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r., poz. 1914).

Uchwała SN z dnia 8 grudnia 2021 r., III CZP 83/20

Standard: 55719 (pełna treść orzeczenia)

W judykaturze Sądu Najwyższego istotnie przyjmowano, powołując się na brzmienie art. 31a ust. 4 pr. pras. i charakter sprostowania prasowego jako oświadczenia wiedzy pochodzącego od zainteresowanej osoby, że oświadczenie to nie może być złożone przez pełnomocnika (por. wyroki SN z dnia 16 lutego 2017 r., I CSK 106/16, z dnia 6 grudnia 2017 r., I CSK 119/17 i z dnia 25 maja 2018 r., I CSK 497/17). Do tego poglądu odwołał się Sąd Apelacyjny, konkludując, że brak własnoręcznego podpisu powódki we wniosku o opublikowanie sprostowania prowadził do naruszenia wymagania określonego w art. 31a ust. 4 pr. pras.

Odmienne stanowisko wyrażono jednak w nowszym orzecznictwie Sądu Najwyższego, w którym zwrócono uwagę na genezę art. 31a ust. 4 pr. pras., nakaz odpowiedniego stosowania przepisów o oświadczeniach woli do innych oświadczeń, w tym oświadczeń wiedzy (art. 651 k.c.) oraz wyeksponowano szerokie i przekonujące racje systemowe i funkcjonalne, przemawiające przeciwko wymaganiu osobistego podpisania tekstu sprostowania przez zainteresowanego (por. wyroki SN z dnia 14 lutego 2019 r., IV CSK 8/18, z dnia 4 października 2019 r., I CSK 416/18, i z dnia 21 lutego 2020 r., I CSK 560/18

Wyrok SN z dnia 4 września 2020 r., II CSK 801/18

Standard: 47650 (pełna treść orzeczenia)