Cele społecznie użyteczne
Cele fundacji i jej charakterystyka (art. 1 u.f)
W art. 1 ustawy o fundacjach rozróżnia cele społecznie lub gospodarczo użyteczne. NSA w wyroku z dnia 6 marca 1992 r., SA/Wr 139/92 wskazał, że „cele społecznie użyteczne” należą do pojęć niedookreślonych i zdefiniował je jako cele, które służą ogółowi społeczeństwa. Odwołanie się przez ustawodawcę do pojęcia użyteczności społecznej wiąże się z zastosowaniem klauzuli generalnej, co oznacza konieczność uwzględnienia w procesie stosowania prawa ocen odwołujących się kategorii aksjologicznych. Okoliczność ta powoduje, że ocena, czy cel fundacji spełnia wymóg użyteczności społecznej, nie zawsze będzie prosta.
Użyteczne społecznie są te cele, które są realizowane w interesie społeczeństwa. Ponadto potrzeby zaspokajane w ramach ogółu społeczności muszą być doniosłe społecznie oraz nie mogą w sposób dyskryminujący dotyczyć jedynie części społeczeństwa. Oznacza to, że krąg destynatariuszy musi być oznaczony i dobierany jedynie poprzez odwołanie do wskazań uzasadnionych z punktu widzenia interesu publicznego.
Postanowienie SO w Warszawie z dnia 26 czerwca 2019 r., XXIII Ga 667/19
Standard: 45076 (pełna treść orzeczenia)
Do celów statutowych społecznie użytecznych, polski ustawodawca zaliczył tylko wyłącznie następującą działalność: naukową, naukowo-techniczną, oświatową, kulturalną, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, dobroczynności, ochrony zdrowia i opieki społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego.
Wyrok NSA z dnia 10 listopada 1993 r., SA/Po 1527/93
Standard: 45296 (pełna treść orzeczenia)