Akt fundacyjny

Akt fundacyjny nie tworzy fundacji, tylko jest jedną z przesłanek jej utworzenia. Zarówno taki akt jak i statut są oświadczeniami woli o cechach jednostronnej czynności prawnej o zróżnicowanych funkcjach, w pierwszym wypadku polegającej na powołaniu fundacji, w drugim - określeniu jej organizacji i sposobu działania (por. uz. uchwał SN z dnia 24 listopada 2006 r., III CZP 114/06, z dnia 12 kwietnia 2007 r., III CZP 26/07).

Oświadczenie o ustanowieniu fundacji, obok uzewnętrznienia woli jej utworzenia, zawiera przedmiotowo istotne postanowienia dotyczące jej celu oraz składników majątkowych przeznaczonych na jego realizację (art. 3 ust. 2 ustawy o fundacjach, dalej jako: „u.f.” lub „ustawa”). Od chwili dokonania wpisu fundacji do Krajowego Rejestru Sądowego akt fundacyjny nie może być zmieniony

Wyrok SN z dnia 27 listopada 2020 r., I CSK 756/18

Standard: 52866 (pełna treść orzeczenia)

Akt fundacyjny, a ściśle akt o ustanowieniu fundacji, rozumiany jest w doktrynie jako oświadczenie woli zmierzające do ustanowienia fundacji, wskazujące jej cele oraz majątek przeznaczony na ich realizację. Podnosi się, że jest to jednostronna czynność prawna o charakterze zobowiązującym. W orzecznictwie Sądu Najwyższego także określono akt fundacyjny jako czynność prawną.

W postanowieniu z dnia 8 grudnia 1992 r., I CRN 182/92 Sąd Najwyższy uznał, że jest to jednostronna czynność prawna o charakterze zobowiązującym lub rozporządzającym, której treść obligatoryjna określona w art. 3 ust. 2 u.f. nie sprzeciwia się jej dokonaniu przez pełnomocnika. W uzasadnieniu uchwały z dnia 24 listopada 2006 r., III CZP 114/06) Sąd Najwyższy zwrócił uwagę, że kształt normatywny fundacji zależy w znacznym stopniu od woli fundatora, która znajduje wyraz w dwu oświadczeniach woli: o ustanowieniu fundacji oraz w statucie, nie budzi zatem wątpliwości, że akt o ustanowieniu fundacji jest jednostronną czynnością prawną.

Uchwała SN z dnia 12 kwietnia 2007 r., III CZP 26/07

Standard: 44948 (pełna treść orzeczenia)