Terroryzm i zorganizowana przestępczość - ogólnie
Polityka kryminalna
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Trybunał przypomina, że w pełni zdaje sobie sprawę z trudności, z jakimi muszą mierzyć się państwa w związku z ochroną ludności przed przemocą terrorystyczną, która sama w sobie stanowi poważne zagrożenie dla praw człowieka. Z tego względu Trybunał nie lekceważy stopnia niebezpieczeństwa terroryzmu oraz zagrożenia, jakie stanowi on dla społeczeństwa (zob. Othman (Abu Qatada) przeciwko Zjednoczonemu Królestwu, nr 8139/09, ETPCz 2012 r., wraz z odwołaniami tamże). W obliczu takiego zagrożenia uznaje za uprawnione, by Układające się Państwa podejmowały zdecydowane działania względem osób zaangażowanych w akty terroryzmu (ibid). Wreszcie Trybunał nie zapomina o podstawowym celu ekstradycji, jakim jest uniemożliwienie, by ukrywający się sprawcy przestępstw uniknęli sprawiedliwości, ani o korzyściach ekstradycji z perspektywy wszystkich państw w sytuacji, gdy zbrodnia przybiera szerszy wymiar międzynarodowy (zob. Soering).
Trabelsi przeciwko Belgii (Skarga nr 140/10)
Standard: 4340
Demokratyczne państwo prawne nie może ignorować rosnącego znaczenia nowych technologii, a ponadto skali ich wykorzystywania, niekiedy również w celu naruszania prawa. Wymaga to wyposażenia służb w stosowne uprawnienia i stworzenia im warunków finansowych i organizacyjnych, umożliwiających efektywną walkę z naruszeniami prawa. Organy władzy publicznej powinny dysponować prawną i faktyczną możliwością wykrywania popełnianych przestępstw i działalności skierowanej przeciwko państwu czy jego konstytucyjnym organom. Powinny one też móc wyprzedzać działania osób naruszających prawo, nie dopuszczając do wystąpienia zagrożeń. W warunkach globalnej przestępczości i przekraczającego granice państw terroryzmu czy przestępczości zorganizowanej istotna jest także prewencja zagrożeń, których wystąpienie może wyrządzić nieodwracalne straty dla dóbr prawnie chronionych.
Wyrok TK z dnia 30 lipca 2014 r., K 23/11, OTK-A 2014/7/80, Dz.U.2014/1055
Standard: 3956 (pełna treść orzeczenia)