Venire contra factum proprium

W świetle asady venire contra factum proprium, w świetle której, jeśli strona trwała przy określonej praktyce, nie może powoływać się na jej bezprawność, o ile inny podmiot prawa przyjmował tę praktykę w dobrej wierze i poniósłby szkodę w wyniku jej zmiany.

Wystąpienie na drogę postępowania spornego z wnioskiem o unieważnienie prawa ochronnego, z naruszeniem zasady venire contra factum proprium, może być uznane jako niezasługujące na ochronę nadużycie prawa ochronnego z tytułu rejestracji znaku towarowego.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 lutego 2016 r., VI SA/Wa 2196/15

Standard: 43547 (pełna treść orzeczenia)

Można odmówić uznania za czyn nieuczciwej konkurencji zachowania, które może formalnie wskazywać na naruszenie zasad uczciwej konkurencji, to jednak w danych okolicznościach faktycznych trudno uznać je za sprzeczne z dobrymi obyczajami, gdy powodowi można „postawić zarzut venire contra factum proprium”. 

Wyrok SN z dnia 14 października 2009 r., V CSK 102/09

Standard: 43548 (pełna treść orzeczenia)