Wydatki za przechowanie przedmiotów zajętych w postępowaniu karnym (art. 618 § 1 pkt 4 k.p.k.)

Wysokość poniesionych w toku postępowania wydatków za przechowanie przedmiotów zajętych w postępowaniu karnym, które na podstawie art. 554 § 1 pkt 4 k.p.k. wchodzą w skład kosztów postępowania karnego, ustala się w formie ryczałtu przewidzianego w § 5 rozporządzenia Ministrów Sprawiedliwości i Obrony Narodowej z dnia 13 grudnia 1996 r. (Dz. U. Nr 149, poz. 709) tylko wówczas, gdy przedmioty te zostały "złożone w składnicy" organów prowadzących postępowanie, natomiast w pozostałych wypadkach wydatki te ustala się w wysokości faktycznie poniesionych kosztów.

Parkingi strzeżone nie są one "składnicą", ani też umieszczone tam samochody nie są "złożone" na przechowanie (raczej "oddane" na przechowanie). Przyjęcie ewentualnego odmiennego rozumienia tych pojęć i uznanie, że parking strzeżony, należący do organów prowadzących postępowanie, jest "składnicą", do której mogą być "złożone" zajęte w toku postępowania samochody, prowadziłoby do nie dającej się niczym uzasadnić nierówności (w zakresie kosztów postępowania) między sytuacją, kiedy w jednym wypadku zostałyby one umieszczane na parkingu należącym do organów prowadzących postępowanie, a sytuacją, gdy zajęte samochody zostałyby umieszczone np. na wynajętym na ten cel parkingu, należącym do kogoś innego.

Uchwała SN z dnia 17 września 1997 r., I KZP 16/97

Standard: 42949 (pełna treść orzeczenia)