Niedopuszczalność jednoczesnego uznania czynu za wypadek mniejszej wagi i o znikomej szkodliwości

Nie jest dopuszczalne w orzeczeniu dotyczącym tej samej osoby i tego samego zarzucanego czynu, jednoczesne uznanie, że czyn stanowi wypadek mniejszej wagi i zawiera znikomy ładunek społecznej szkodliwości (art. 1 § 2 k.k.), ponieważ wypadek mniejszej wagi jest postacią czynu o znamionach przestępstwa typu podstawowego, charakteryzującą się tylko przewagą elementów łagodzących o charakterze przedmiotowo-podmiotowych, a czyn o znikomym stopniu społecznej szkodliwości – przestępstwa nie stanowi (por. wyrok SN z 9 października 1996 r., V KKN 79/96).

O uznaniu czynu za wypadek mniejszej wagi decyduje ocena jego społecznej szkodliwości, zmniejszonej w wyniku uwzględnienia określonych okoliczności charakteryzujących stronę przedmiotową i podmiotową czynu, ale nie do granicy znikomości.

Postanowienie SN z dnia 3 kwietnia 2008 r., WZ 16/08

Standard: 42662 (pełna treść orzeczenia)