Zażalenie na postanowienie sądu odwoławczego o sprostowaniu oczywistej omyłki pisarskiej

Na postanowienie sądu odwoławczego w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej (art. 105 § 1 k.p.k.) w jego własnym orzeczeniu, zażalenie nie przysługuje (art. 105 § 4 k.p.k. w zw. z art. 426 § 1 i 2 k.p.k.).

Zgodnie z treścią art. 105 § 1 k.p.k. sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej można dokonać w każdym czasie, na wniosek strony, bądź z urzędu. Sprostowania omyłki może dokonać sąd odwoławczy w toku swego postępowania. Na tę decyzję zażalenie nie służy. Zażalenie służy natomiast na postanowienie o sprostowaniu omyłki, wydane przez organ pierwszej instancji (art. 105 § 4 k.p.k.). Z tego wynika, że na postanowienie wydane przez sąd odwoławczy co do sprostowania omyłki we własnym orzeczeniu zażalenie nie przysługuje.

Za trafnością takiej interpretacji, poza wskazaniem płynącym z art. 105 § 4 k.p.k., przemawia również treść art. 426 § 1 i 2 k.p.k. Słusznie bowiem w doktrynie wskazano, że w § 4 art. 105 k.p.k. chodzi o wydanie decyzji w pierwszej instancji, a więc decyzji zapadłej w sądzie pierwszej instancji.

Wprawdzie w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 24 lipca 2003 r., WZ 24/03 wyrażono inne zapatrywanie prawne, to jednak dotyczyło ono innego układu procesowego.

Postanowienie SN z dnia 29 grudnia 2010 r., WZ 58/10

Standard: 42195 (pełna treść orzeczenia)

Jeżeli wojskowy sąd okręgowy dokona sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej (art. 105 § 1 k.p.k.), którą popełnił w orzeczeniu w przedmiocie ułaskawienia, wydanym w związku z tym, że wcześniej orzekał w sprawie jako sąd odwoławczy (art. 564 § 2 i 3 k.p.k.), to na jego postanowienie co do sprostowania służy zażalenie na podstawie art. 105 § 4 k.p.k., gdyż jest to postanowienie "wydane w pierwszej instancji".

Postanowienie SN z dnia 24 lipca 2003 r., WZ 24/03

Standard: 42196 (pełna treść orzeczenia)