Działanie w sposób agresywny

Ustalenie sądu, że sprawcy przestępstwa działali w sposób agresywny, jest z punktu widzenia obowiązku wszechstronnej oceny materiału sprawy rzeczą istotną, jednakże traci ono swą ważność, jeżeli ogranicza się do samego stwierdzenia i na tym poprzestaje, nie wyjaśniając, w czym przejawia się ta agresywność i jakie elementy działania sprawcy o niej świadczą.

Umyślne przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu z samej swej natury mają charakter agresywny, stąd też ustalenie sądu, że sprawca zabójstwa dokonanego przy użyciu noża lub sprawcy udziału w bójce z wynikiem śmiertelnym przejawili agresywność bez bliższego wyjaśnienia przez sąd, w czym się ona wyraziła - jest tautologią, mogącą zaciemnić obraz sprawy.

Agresywność jest z reguły czynnikiem towarzyszącym przestępstwom, ale może się przejawiać rozmaicie. Dlatego też nie jest obojętny dla sądu nie tyle sam fakt agresywności, ile jej stopień, stopień zaangażowania się sprawcy w popełnienie przestępstwa, czyli odegrana przezeń rola, która może być kierownicza, aktywna, ale także drugorzędowa, epizodyczna.

Wyrok SN z dnia 19 marca 1970 r., IV KR 297/69

Standard: 41560 (pełna treść orzeczenia)