Właściwość rzeczowa
Badanie z urzędu przez sąd swojej właściwości; zażalenie w kwestii właściwości (art. 35 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Z przepisów art. 24 § 1 i art. 25 § 1 k.p.k., określających właściwość rzeczową oraz funkcjonalną sądu rejonowego i okręgowego w postępowaniu karnym, na gruncie których ustawodawca posłużył się sformułowaniami „we wszystkich sprawach” i „w sprawach o następujące przestępstwa”, wynika kompetencja tychże sądów zarówno do wydawania orzeczeń merytorycznych, jak i formalnych w postępowaniu karnym zasadniczym, czyli w tym, w którym dąży się do wydania orzeczenia w przedmiocie procesu, jak i - co do zasady - w postępowaniach dodatkowych.
Uchwała SN z dnia 24 sierpnia 2016 r., I KZP 2/16
Standard: 41618 (pełna treść orzeczenia)
Gdy właściwość rzeczowa sądu zależy od rodzaju sprawy poddanej osądowi, decydujące znaczenie dla oceny, czy orzekał sąd właściwy, ma czyn przestępny, na którego popełnienie wskazuje akt oskarżenia, z tym jednak zastrzeżeniem, że ani opis czynu, ani kwalifikacja prawna zaproponowana w akcie oskarżenia, nie wiążą sądu (por. uchwała SN z dnia 16 listopada 2000 r., I KZP 35/00).
Wyrok SN z dnia 4 lutego 2014 r., II KK 262/13
Standard: 41812 (pełna treść orzeczenia)