Tajemnica zawodowa adwokata
Tajemnica zawodowa i obrończa adwokata
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Tajemnicę adwokacką. Ta zaś obejmuje, zgodnie z art. 6 ust. 1 Prawa o adwokaturze, zachowanie w tajemnicy wszystkiego, o czym adwokat dowiedział się w związku z udzielaniem pomocy prawnej. Obowiązek zachowania w tajemnicy informacji pozostających w związku z udzielaniem pomocy prawnej dotyczy więc jedynie adwokata. Tajemnicą adwokacką są określone informacje będące w posiadaniu adwokata i od niego mogące pochodzić. Ochronie przed udostępnieniem nie podlegają natomiast informacje dotyczące określonych spraw prowadzonych przez adwokata, pochodzące od innych podmiotów, niż adwokat, np. osoby, która korzystała z jego pomocy prawnej.
Wyrok WSA z dnia 20 lipca 2020 r., II SA/Wa 406/20
Standard: 74798 (pełna treść orzeczenia)
Uchylenie tajemnicy adwokackiej, przy zastosowaniu rozwiązań przewidzianych w art. 180 § 2 k.p.k. w zw. z art. 226 k.p.k., winno być stosowane, z uwagi na funkcje i znaczenie tej tajemnicy, jedynie incydentalnie, po starannym rozważeniu okoliczności konkretnej sprawy i przy obligatoryjnym wypełnieniu ustawowych przesłanek. W szczególności zaś możliwość przeprowadzenia dowodu w oparciu o informacje objęte tajemnicą adwokacką musi być zawsze poprzedzona wnikliwą analizą tego, czy in concreto interesy wymiaru sprawiedliwości, w drodze wyjątku uzasadniają naruszenie chronionego przez nią interesu publicznego i prywatnego.
Sąd, jako organ stojący na straży praworządności w demokratycznym państwie prawa, bacząc na okoliczność, że tajemnica ta stanowi istotę i esencję wykonywanego zawodu adwokata, musi być w takim wypadku gwarantem zachowania zarówno właściwej formuły procedowania, jak i merytorycznej zasadności wniosku prokuratora, zaś podjęta decyzja procesowa, zmierzająca do wyjątkowego wzruszenia zakazu dowodowego w imię dobra wymiaru sprawiedliwości, musi w swej logice uwzględniać istotę praw i wolności obywatelskich zawarowanych w Konstytucji.
Ochrona tajemnicy adwokackiej jest jedną z gwarancji prawidłowego wykonywania zawodu adwokata, jako zawodu zaufania publicznego, gwarancją, której celem nie jest ochrona komfortu adwokata, lecz ochrona zaufania, którym obdarzył go mandant. Stąd właściwe docenienie wielkiej rangi tej tajemnicy zawodowej i jej miejsca w organizacji życia społecznego jest nieodłącznym elementem całego systemu ochrony prawnej oraz warunkiem sine qua non prawidłowego funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w demokratycznym pań stwie prawnym (art. 2 Konstytucji RP), zaś z tego powodu należyte respektowanie tej tajemnicy leży także w dobrze pojętym interesie publicznym.
Postanowienie SA w Szczecinie z dnia 29 października 2013 r., II AKz 330/13
Standard: 65403 (pełna treść orzeczenia)