Warunki formalne wniosku o przywrócenie terminu (art. 126 § 1 k.p.k.)

Warunki formalne wniosku i przesłanki przywrócenia terminu w postępowaniu karnym

Warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 126 § 1 k.p.k., jest po pierwsze, wykazanie, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, a po drugie, złożenie tego wniosku w terminie 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiała dokonanie określonej czynności w ustawowym terminie. Trzecim warunkiem formalnym jest zaś złożenie pisma procesowego, co do którego strona uchybiła terminowi, a które powinna złożyć wcześniej. 

Postanowienie SN z dnia 12 marca 2024 r., I ZI 62/23

Standard: 76704 (pełna treść orzeczenia)

Warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 126 § 1 k.p.k., jest bowiem po pierwsze, wykazanie, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, a po drugie, złożenie tego wniosku w terminie 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiała dokonanie określonej czynności w ustawowym terminie. Trzecim warunkiem formalnym jest złożenie pisma procesowego, co do którego strona uchybiła terminowi, a które powinna złożyć wcześniej.

Jest rzeczą oczywistą, że wykazanie przesłanki dotyczącej tego, iż niedotrzymanie terminu nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, obciąża stronę, która wnosi o przywrócenie terminu.

Postanowienie SN z dnia 26 października 2022 r., III KZ 47/22

Standard: 76720 (pełna treść orzeczenia)

Warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 126 § 1 k.p.k., jest po pierwsze, wykazanie, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, a po drugie, złożenie tego wniosku w terminie 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiała dokonanie określonej czynności w ustawowym terminie. Trzecim warunkiem formalnym jest zaś złożenie pisma procesowego, co do którego strona uchybiła terminowi, a które powinna złożyć wcześniej.

Przyczyną niezależną od strony jest taka okoliczność, której strona nie mogła usunąć i dokonać wymaganej przez prawo czynności we właściwym czasie (por. postanowienie SN z dnia 24 marca 1997 r., V KZ 28/97).

Wnioskodawca powinien wykazać, że przyczyna była od niego niezależna (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 stycznia 1994 r., II AKz 31/94). Taką okolicznością może być np. niedotrzymanie terminu zawitego, które wynikło z przeszkód żywiołowych (np. powodzi, pożaru) lub innych przyczyn o wyjątkowym charakterze (np. wypadek komunikacyjny, paraliż komunikacyjny z uwagi na niezwykle ciężkie warunki atmosferyczne), było wynikiem choroby lub nagłego urazu, a strona ze względu na swój stan nie miała możliwości dokonania czynności samodzielnie lub za pośrednictwem swojego przedstawiciela procesowego (por. postanowienie SA w Krakowie z dnia 15 kwietnia 2003 r., II AKz 138/03); zostało spowodowane zaniechaniem obrońcy; było wynikiem mylnego poinformowania oskarżonego przez jego obrońcę o treści wyroku (por. postanowienie SN z dnia 10 lutego 2010 r., III KZ 1/10); czy też termin nie został zachowany z uwagi na brak lub mylne pouczenie strony przez organ procesowy (np. o prawie lub sposobie zaskarżenia orzeczenia, początku biegu terminu zawitego, itp.).

Postanowienie SN z dnia 15 lutego 2017 r., V KZ 64/16

Standard: 41477 (pełna treść orzeczenia)

Warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu z art. 126 § 1 k.p.k. jest wykazanie, że wniosek ten składany jest w terminie 7 dni (termin zawity) od daty ustania przeszkody do dokonania określonej czynności, zaś drugim warunkiem formalnym jest złożenie jednocześnie tego pisma procesowego, co do którego strona uchybiła terminowi. Strona, która taki wniosek składa, powinna zatem wykazać, że czyni to w okresie przed upływem 7 dni od ustania przeszkody do wykonania określonej czynności, a zatem powinna także wskazać, do kiedy taka przeszkoda trwała i na czym ona polegała, zaś gdyby tego nie ujęła w treści tego wniosku, powinna być - stosownie do treści art. 120 § 1 k.p.k. - wezwana do usunięcia tego braku formalnego pod rygorem uznania tego pisma ze bezskuteczne. 

Postanowienie SN z dnia 16 grudnia 2014 r., II KZ 42/14

Standard: 76824 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.