Postanowienie z dnia 2024-03-12 sygn. I ZI 62/23

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I ZI 62/23

POSTANOWIENIE

Dnia 12 marca 2024 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Wiesław Kozielewicz

na posiedzeniu w dniu 12 marca 2024 r. w Izbie Odpowiedzialności Zawodowej
‎w kwestii wniosku radcy prawnego L.J. z dnia 27 lutego 2024 r.,
‎w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt I ZI 62/23, o odmowie przyjęcia wniosku w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów Sądu Rejonowego […]: A. Z., A. W., A. K. oraz M. M., a także asesora Sądu Rejonowego […] – A. C. oraz prokuratora Prokuratury Rejonowej […] – J. K.,

na podstawie art. 126 § 1 k.p.k. a contrario w zw. z art. 128 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz art. 171 pkt 1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze

                                                   postanowił:

wniosku nie uwzględnić i odmówić radcy prawnemu L.J. przywrócenia terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt I ZI 62/23, o odmowie przyjęcia wniosku w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów Sądu Rejonowego […]: A. Z., A. W., A. K. oraz M. M., a także asesora Sądu Rejonowego […] – A. C. oraz prokuratora Prokuratury Rejonowej […] – J. K.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt I ZI 62/23 Przewodniczący Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego odmówił przyjęcia wniosku w przedmiocie wyrażenia zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziów Sądu Rejonowego […]: A. Z., A. W., A. K. oraz M.M., a także asesora Sądu Rejonowego […] - A. C. oraz prokuratora Prokuratury Rejonowej […] – J. K., złożonego przez radcę prawnego L. J.

Odpis przedmiotowego zarządzenia, wraz ze stosownym pouczeniem o możliwości zaskarżenia, doręczono wnioskodawcy – radcy prawnemu L. J. w dniu 16 października 2023 r., a zatem termin do wniesienia zażalenia na to zarządzenie upłynął dnia 23 października 2023 r.

W dniu 29 lutego 2024 r. do sekretariatu Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego wpłynęło pismo, w którym radca prawny L. J. wniósł o przywrócenie terminu do złożenia zażalenia na ww. zarządzenie z dnia 21 września 2023 r., jednocześnie wskazując, iż składa przedmiotowe zażalenie. Ww. uzasadnił swój wniosek tym, iż w dniu 17 października 2023 r., podczas składania zeznań w sprawie o sygn. akt […], został bezprawnie tymczasowo aresztowany na okres 3 miesięcy, co uniemożliwiło mu złożenie zażalenia w terminie. Na potwierdzenie powyższego dołączył kserokopię protokołu zatrzymania osoby z dnia 17 października 2023 r.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje.

Wniosek L.J. o przywrócenie mu terminu do wniesienia zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt I ZI 62/23, nie zasługuje na uwzględnienie.

Należy przypomnieć, iż warunkiem formalnym wniosku o przywrócenie terminu, o którym mowa w art. 126 § 1 k.p.k., jest po pierwsze, wykazanie, że niedotrzymanie terminu zawitego nastąpiło z przyczyn od strony niezależnych, a po drugie, złożenie tego wniosku w terminie 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiała dokonanie określonej czynności w ustawowym terminie. Trzecim warunkiem formalnym jest zaś złożenie pisma procesowego, co do którego strona uchybiła terminowi, a które powinna złożyć wcześniej. Przyczyną niezależną od strony jest taka okoliczność, której strona nie mogła usunąć i dokonać wymaganej przez prawo czynności we właściwym czasie (por. np. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 1997 r., sygn. akt V KZ 28/97, Prok. i Pr. 1997, nr 6, poz. 9). Za takie przyczyny mogą być więc uznane jedynie okoliczności, na które wnioskujący nie miał żadnego wpływu.

Warunek taki nie został jednak spełniony w realiach niniejszej sprawy. Należy zauważyć, że radca prawny L.J. odpis zarządzenia Przewodniczącego Wydziału I Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2023 r., sygn. akt I ZI 62/23, odebrał w dniu 16 października 2023 r., a zatem dysponował wiedzą o treści zapadłej decyzji w sprawie z jego wniosku o uchylenie immunitetów wymienionym w tym wniosku sędziom, asesorowi sądowemu oraz prokuratorowi. Przeszkody uniemożliwiającej wniesienie zażalenia w terminie nie mogła stanowić jego izolacja z powodu tymczasowego aresztowania. Przecież tymczasowo aresztowani mają prawo do korespondencji, a zatem radca prawny L. J., zarządzenie z dnia 21 września 2023 r. mógł zaskarżyć nawet w warunkach izolacji, niemniej tego nie dokonał. Stwierdzić należy więc, że ww. nie wykazał zatem, iż niedotrzymanie terminu do wniesienia zażalenia nastąpiło z przyczyn od niego niezależnych. Stało się tak wyłącznie z powodu braku dbałości o własne interesy procesowe.

Dodatkowo należy wskazać, że niezależnie od powyższego, wniosek o przywrócenie terminu nie mógł zostać uwzględniony również z przyczyny formalnej, gdyż radca prawny L. J. nie wykazał, że dokonał czynności, o której mowa w art. 126 k.p.k. w terminie 7 dni od daty ustania przeszkody, która uniemożliwiała dokonanie określonej czynności w ustawowym terminie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy rozstrzygnął, jak w postanowieniu.