Związanie sądu prawomocnym postanowieniem sąd wyższego rzędu przesądzającym kwestię właściwości
Badanie z urzędu przez sąd swojej właściwości; zażalenie w kwestii właściwości (art. 35 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Obowiązek badania przez sąd z urzędu swojej właściwości ma wprawdzie charakter zasady ogólnej, która nie ma zastosowania, gdy kwestię właściwości przesądził już sąd wyższego rzędu prawomocnym orzeczeniem, wszelako owo związanie sądu niższego rzędu orzeczeniem sądu wyższego rzędu nie ma jednak charakteru trwałego, obowiązującego przez cały tok późniejszego postępowania. Oznacza ono tylko konieczność przystąpienia przez sąd niższego rzędu do rozpoznania przekazanej mu w ten sposób sprawy. Nie eliminuje to jednak możliwości zajęcia w późniejszej fazie postępowania (np. na rozprawie głównej) odmiennego stanowiska, gdyby ujawniły się nowe, istotne okoliczności, rzutujące na decyzję w kwestii właściwości rzeczowej.
Prawomocne orzeczenie sądu wyższego rzędu o uznaniu się niewłaściwym i przekazaniu sprawy w trybie art. 35 § 1 k.p.k. do rozpoznania sądowi niższego rzędu nie może przecież zmienić właściwości rzeczowej sądu okręgowego do orzekania w pierwszej instancji w sprawach o przestępstwa wymienione w art. 25 § 1 k.p.k. (zob. wyrok SN z dnia 9 stycznia 2013 r., V KK 382/12
Wyrok SN z dnia 15 listopada 2013 r., III KK 320/13
Standard: 41450 (pełna treść orzeczenia)
Obowiązek badania przez sąd z urzędu swojej właściwości ma charakter zasady ogólnej, która nie ma zastosowania, gdy kwestię właściwości przesądził już sąd wyższego rzędu prawomocnym orzeczeniem.
Związanie sądu niższego rzędu orzeczeniem sądu wyższego rzędu w kwestii właściwości nie ma charakteru trwałego, obowiązującego przez cały tok późniejszego postępowania, lecz oznacza ono tylko konieczność przystąpienia przez sąd niższego rzędu do rozpoznania przekazanej mu w ten sposób sprawy. Nie eliminuje to jednak możliwości zajęcia w późniejszej fazie postępowania (np. na rozprawie głównej) odmiennego stanowiska, gdyby ujawniły się nowe, istotne okoliczności, rzutujące na decyzję w kwestii właściwości rzeczowej (postanowienie SN z dnia 10 października 1991 r., I KZP 24/91).
Wyrok SN z dnia 9 stycznia 2013 r., V KK 382/12
Standard: 41451 (pełna treść orzeczenia)