Prawo bez barier technicznych, finansowych, kompetencyjnych

Pozostawienie bez rozpoznania cofniętego środka odwoławczego (art. 432 k.p.k.)

Cofnięcie środka odwoławczego (art. 431 - 432 k.p.k.)

Oświadczenie apelującego o cofnięciu apelacji (w niektórych sytuacjach obwarowane dodatkowymi wymogami – art. 431 § 2 i 3 k.p.k.), stosownie do zasady dyspozycyjności (względnej) środków odwoławczych, oznacza, że wydanie merytorycznego wyroku przez sąd odwoławczy nie będzie możliwe. W takim wypadku sąd ten powinien pozostawić wniesiony środek odwoławczy bez rozpoznania (art. 432 k.p.k. w zw. z art. 431 § 1 k.p.k.).

Postanowienie SN z dnia 9 marca 2022 r., I KZP 8/21

Standard: 58904 (pełna treść orzeczenia)

Pozostawienie bez rozpoznania na podstawie art. 381 k.p.k. [art. 432 k.p.k.] cofniętej rewizji, gdy odpowiada ona warunkom formalnym, należy zawsze do sądu rewizyjnego.

Uprawnienia sądu pierwszej instancji, a ściślej prezesa tego sądu, co do rewizji regulują art. 105 i 377 k.p.k. [art. 120 i 429 k.p.k.] Przepisy te podlegają wykładni ścisłej, gdyż wprowadzają one wyjątek od zasady, że rozstrzygnięcia o rewizji i na skutek rewizji należą do sądu rewizyjnego.

W związku z tym pozostawienie bez rozpoznania na podstawie art. 381 k.p.k. [art. 432 k.p.k.] cofniętej rewizji, gdy odpowiada ona warunkom formalnym, należy zawsze do sądu rewizyjnego.

Za taką wykładnią przemawia ponadto to, że decyzja o pozostawieniu cofniętej rewizji bez rozpoznania następuje dopiero po stwierdzeniu, iż nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 380 § 2 i 3 k.p.k. [art. 431 § 2 i 3 k.p.k.] oraz przewidziane w art. 388 k.p.k. [art. 439 k.p.k.]. Badanie tych ostatnich okoliczności następuje w każdej sprawie, w której została wniesiona rewizja odpowiadająca warunkom formalnym. Badanie to nie należy i nie może należeć do sądu pierwszej instancji, gdyż chodzi w danym wypadku o ustalenie, że postępowanie przed tym sądem nie zostało dotknięte uchybieniami wskazanymi w art. 388 k.p.k. [art. 439 k.p.k.] i że ze względu na brak tych uchybień wolno jest pozostawić rewizję bez rozpoznania, oczywiście wtedy, gdy jednocześnie nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 380 § 2 i 3 k.p.k. [art. 431 § 2 i 3 k.p.k.], które zakazują pozostawienia rewizji bez rozpoznania mimo jej cofnięcia.

Postanowienie SN z dnia 1 września 1973 r., II KR 174/73

Standard: 41202 (pełna treść orzeczenia)

Komentarz składa z 28 słów. Wykup dostęp.

Standard: 41494

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.