Wniosek o uzasadnienie wyodrębnionej części wyroku (art. 422 § 2 k.p.k.)
Wniosek o sporządzenie pisemnego uzasadnienia wyroku (art. 422 k.p.k.)
W razie złożenia wniosku o uzasadnienie na piśmie wyodrębnionej podmiotowo lub przedmiotowo części wyroku (art. 422 § 2 k.p.k.), za niedopuszczalne i niepodlegające rozpoznaniu uznać należy zarzuty apelacji skierowane przeciwko rozstrzygnięciom pozostającym poza zakresem wniosku o uzasadnienie.
Treść art. 422 k.p.k. uległa zmianie po wejściu w życie ustawy z dnia 27 września 2013 r. Od dnia 1 lipca 2015 r. przepis ten w § 2 stanowi, że we wniosku o uzasadnienie należy wskazać, czy dotyczy całości wyroku, czy też niektórych czynów, których popełnienie oskarżyciel zarzucił oskarżonemu, bądź też jedynie rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu. Zdanie drugie przepisu nie uległo zmianie, a więc nadal wniosek niepochodzący od oskarżonego powinien wskazywać tego z oskarżonych, którego dotyczy. Obecnie zatem obok podmiotowego (dotyczącego poszczególnych oskarżonych) ograniczenia wniosku wprowadzono możliwość przedmiotowego określenia zakresu wniosku, bądź w odniesieniu do poszczególnych czynów objętych odrębnymi zarzutami, bądź poszczególnych rozstrzygnięć zawartych w wyroku, w szczególności rozstrzygnięcia o karze. Uzupełnieniem tego przepisu jest treść art. 423 § 1a k.p.k. umożliwiająca sądowi ograniczenie zakresu uzasadnienia do tych tylko części wyroku, których dotyczy wniosek. Pamiętać przy tym trzeba, że składający wniosek może zawsze wskazać, że wniosek dotyczy całości wyroku i wtedy sąd zobowiązany jest do sporządzenia uzasadnienia wyroku w całości. To do uprawnionego do złożenia wniosku należy zatem wybór, czy składany wniosek dotyczy całości wyroku, czy też jego części, wyodrębnionej w sposób podmiotowy lub przedmiotowy. Ustawodawca nakłada jedynie na autora wniosku obowiązek wypowiedzenia się co do tego właśnie, czy wniosek dotyczy całości wyroku, czy jego części.
Postanowienie SN z dnia 13 czerwca 2017 r., V KK 480/16
Standard: 41107 (pełna treść orzeczenia)