Zażalenie w kwestii właściwości (art. 35 § 3 k.p.k.)

Skoro orzeczenie w kwestii właściwości (art. 35 § 1 k.p.k.) nie jest orzeczeniem sądu odwoławczego, to nie dotyczy go zakaz określony w art. 426 § 2 k.p.k. Orzeczenie takie w efekcie również nie jest objęte wyjątkiem określonym, w § 2 in fine art. 426 k.p.k. Takie incydentalne orzeczenie sądu, do którego wpłynął środek odwoławczy rozstrzygającego w przedmiocie swej właściwości, należy traktować jako orzeczenie o którym mowa w art. 425 § 1 k.p.k., wydane tylko w związku z odwołaniem. Przysługuje na nie zażalenie w myśl art. 35 § 3 k.p.k. w zw. z art. 459 § 2 in fine k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 4 marca 2019 r., IV KZ 13/19

Standard: 35348 (pełna treść orzeczenia)

Na postanowienie sądu rejonowego w przedmiocie właściwości (art. 35 § 1 k.p.k.), któremu przekazano do rozpoznania środek odwoławczy od rozstrzygnięcia zapadłego w postępowaniu przygotowawczym, przysługuje zażalenie (art. 35 § 3 k.p.k.); nie ma w tym wypadku zastosowania ograniczenie przewidziane w art. 426 § 1 k.p.k.

Postanowienie SN z dnia 26 kwietnia 2017 r., I KZP 19/16

Standard: 41058 (pełna treść orzeczenia)