Posiadanie przedmiotu o cechach pistoletu trwale niezdatnego do rażenia
Pojęcie posiadania broni lub amunicji w rozumieniu w art. 263 § 2 k.k.
Jeśli np. konkretne urządzenie, noszące nawet ewidentne zewnętrzne cechy pistoletu lub rewolweru, z powodu niesprawności jest w ogóle trwale niezdatne do rażenia, wówczas nie może być uznane za broń palną, ani w aspekcie przepisów ustawy o broni i amunicji (nie spełnia bowiem jednego z elementów definicji treściowej broni palnej, zawartych w art. 7 ust. 1 tej ustawy), ani w aspekcie treści art. 263 § 2 k.k. oraz art. 280 § 2 k.k. Jeśli natomiast potencjalnie jest ono zdolne do wystrzelenia pocisku lub substancji, a nie można tego w danej chwili uczynić, gdyż jest ono np. niezaładowane, czy choćby nawet uszkodzone, ale w sposób umożliwiający rychłe odtworzenie zdatności rażenia, urządzenie takie powinno być traktowane jako broń palna.
Uchwała SN z dnia 29 stycznia 2004 r., I KZP 39/03
Standard: 40872 (pełna treść orzeczenia)