Niedopuszczalność podejmowania przed sądami powszechnymi czynności procesowych przez prokuratora wojskowego

Prokurator wojskowy nie jest uprawniony do podejmowania czynności procesowych w postępowaniu przed sądem powszechnym. 

W myśl art. 388 pkt 7 k.p.k. [art. 439 § 1 pkt 3 k.p.k.] w wypadku, gdy sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego, lub odwrotnie - sąd szczególny w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego, zachodzi bezwzględna przyczyna odwoławcza, a zatem orzeczenie ulega uchyleniu niezależnie od granic środka odwoławczego. Wprawdzie powołany wyżej przepis dotyczy wyłącznie postępowania sądowego, niemniej jednak wynikający z niego kategoryczny nakaz rozgraniczenia właściwości sądów powszechnych i wojskowych stanowi istotną wskazówkę także w wypadku rozważenia tego problemu co do uprawnień prokuratorów powszechnych i wojskowych. 

Szczególne znaczenie ma jednak w tej kwestii art. 567 k.p.k. [art. 650 k.p.k.] Przewiduje on możliwość przekazania sprawy przez sąd wojskowy sądowi powszechnemu wówczas, gdy dotyczy ona dwóch lub więcej oskarżonych, a sąd wojskowy nie byłby właściwy do jej rozpoznania w całości bądź ze względu na rodzaj jednego z czynów, bądź ze względu na osobę jednego z oskarżonych. Zgodnie zaś z art. 567 § 2 k.p.k. w postępowaniu przygotowawczym uprawnienie takie przysługuje prokuratorowi wojskowemu. Ostatnio przytoczony przepis rozgranicza więc wyraźnie właściwość prokuratora wojskowego od właściwości prokuratora powszechnego.

Wskazać należy wreszcie na unormowanie zawarte w art. 575 § 2 k.p.k. [art. 657 k.p.k.]według którego przez oskarżyciela publicznego lub prokuratora należy rozumieć prokuratora wojskowego. Oznacza to, że prokurator wojskowy może podejmować czynności procesowe tylko przed sądami wojskowymi 

Uchwała SN z dnia 18 maja 1978 r., VII KZP 10/78

Standard: 40149 (pełna treść orzeczenia)