Odpowiednie stosowanie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego do pełnomocników

Pełnomocnik opiekuna faktycznego wykonującego prawa nieporadnego pokrzywdzonego (art. 51 § 3 k.p.k.) jest uprawniony, w ramach ogólnego umocowania do wszelkich czynności łączących się z daną sprawą (art. 91 k.p.c. w zw. z art. 89 k.p.k.), do skutecznego złożenia wniosku o ściganie (art. 12 § 1 k.p.k.); wniosek taki może być co do zasady cofnięty w postępowaniu sądowym za zgodą sądu – do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej (art. 12 § 3 k.p.k.).

Pełnomocnik z wyboru lub z urzędu, jeśli nie odnoszą się do niego konkretne ograniczenia, jest umocowany do podejmowania wszystkich łączących się ze sprawą czynności prawnych (art. 91 k.p.c. w zw. z art. 89 k.p.k.), a więc i do złożenia wniosku o ściganie ( zob. wyr. SN z 26 marca 2008 r., II KK 17/08).

Strona lub inna osoba stawająca jednocześnie z pełnomocnikiem może niezwłocznie w każdej fazie postępowania prostować lub odwoływać oświadczenia pełnomocnika (art. 93 k.p.c. w zw. z art. 89 k.p.k.). Wskazana reguła nie dotyczy natomiast sytuacji, w której reprezentowany nie był obecny podczas dokonania czynności pełnomocnika i nie mógł niezwłocznie jej odwołać, oraz odwołania czynności pełnomocnika dokonanych w piśmie procesowym. W takich wypadkach ograniczenia czasowe z art. 93 k.p.c. w zw. z art. 89 k.p.k. nie obowiązują reprezentowanego i może on wówczas odwołać czynności swego pełnomocnika na zasadach ogólnych. Należy tu jednak przyjąć generalną zasadę, że odwoływalność czynności procesowych jest dopuszczalna pod dwoma warunkami: postępowanie toczy się nadal w tej samej instancji oraz odwoływana czynność nie wywołała jeszcze skutków procesowych.

Przyjmuje się w judykaturze, że mocodawca nie może w zażaleniu na postanowienie o umorzeniu postępowania skutecznie odwołać oświadczeń pełnomocnika złożonych w ugodzie sądowej (zob. post. SN z 17 sierpnia 2000 r., II CKN 888/00).

Postanowienie SN z dnia 23 października 2012 r., III KK 2/12

Standard: 39615 (pełna treść orzeczenia)

Uprawnionymi do złożenia wniosku o ściganie są ujawnieni pokrzywdzeni, działający poprzez swoje organa statutowe, bądź też za pośrednictwem prawidłowo umocowanych pełnomocników procesowych (art. 51 § 2 k.p.k., art. 88 k.p.k.).

Wyrok SN z dnia 26 marca 2008 r., II KK 17/08

Standard: 39616 (pełna treść orzeczenia)