Niezgłoszenie wniosku o upadłość jako występek określony w art. 586 k.s.h. lub art. art. 301 § 3 k.k.
Charakterystyka odpowiedzialności członków zarządu na podstawie art. 299 k.s.h. Wyprowadzenie majątku do nowoutworzonej jednostki (art. 301 k.k.) Przestępstwo niezgłoszenia upadłości (art. 586 k.s.h.)
Nezgłoszenie przez zobowiązanych członków zarządu wniosku o upadłość zadłużonej spółki w czasie właściwym w rozumieniu art. 299 § 2 k.s.h. może być niekiedy kwalifikowane jako występek określony w art. 586 k.s.h. lub w art. 301 § 3 k.k. (por. np. wyrok SN z dnia 22 czerwca 2005 r., III CK 678/04; wyrok SN z dnia 14 września 2007 r., II UK 24/07; postanowienie SN z dnia 25 marca 2010 r., IV KK 315/09).
W orzecznictwie Sądu Najwyższego zdecydowanie dominuje stanowisko, że sąd rozpoznający sprawę może na podstawie zebranego materiału faktycznego ocenić zachowanie się pozwanego w omawianym zakresie jako zachowanie się noszące znamiona przestępstwa, gdy powstaje kwestia prawnej kwalifikacji takiego zachowania się jako zdarzenia istotnego dla określenia biegu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody (art. 442 k.c., art. 442[1] § 2 k.c; zob. np. wyrok SN z dnia 18 grudnia 2008 r., III CSK 193/08; uchwała 7 sędziów SN z dnia 21 listopada 1967 r., III PZP 34/67; wyrok SN z dnia 5 maja 2009 r., I PK 13/09
Wyrok SN z dnia 8 marca 2012 r., III CSK 238/11
Standard: 38979 (pełna treść orzeczenia)