Retroaktywność działania dekretu o stanie wojennym
Lex retro non agit w prawie karnym (art. 4 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Ze względu na niezamieszczenie w Konstytucji PRL z 1952 r. zakazu tworzenia przepisów karnych z mocą wsteczną (zasady lex retro non agit) oraz brak mechanizmu prawnego umożliwiającego uruchamianie kontroli zgodności przepisów rangi ustawowej z Konstytucją lub z prawem międzynarodowym, a także ze względu na brak regulacji określającej miejsce umów międzynarodowych w krajowym porządku prawnym, sądy orzekające w sprawach karnych o przestępstwa z dekretu Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154) nie były zwolnione z obowiązku stosowania retroaktywnych przepisów karnych rangi ustawowej.
Uchwała SN z dnia 20 grudnia 2007 r., I KZP 37/07
Standard: 42607 (pełna treść orzeczenia)
Pismo Biura Prawnego Urzędu Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 1991 r. Nr Pr. 137-67/91, wskazujące na późniejsze niż dnia 14 grudnia 1981 r. ogłoszenie Dziennika Ustaw Nr 29, zawierającego m. in. dekret z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (poz. 154), jako nowy dowód w rozumieniu art. 474 § 1 pkt 2 lit. a k.p.k. z 1969 r. (obecnie art. 540 1 pkt 2 lit. a k.p.k.), stanowiło podstawę wznowienia postępowania, gdyż sądom orzekającym — przed datą sporządzenia pisma — w sprawach o czyny określone w dekrecie o stanie wojennym, dowód ten nie był znany.
Zarządzenie SN z dnia 26 lipca 2007 r., SND 2/07
Standard: 42600 (pełna treść orzeczenia)