Typ kwalifikowany przestępstwa określony w art. 289 § 2 k.k.

Typ kwalifikowany określony w art. 289 § 2 kk związany jest z pokonaniem zabezpieczenia pojazdu przed jego użyciem przez osobę nieuprawnioną. Drugim typem kwalifikowanym określonym w tym przepisie jest zabór pojazdu stanowiącego mienie znacznej wartości. Kolejna postać kwalifikowanego typu przestępstwa ujęta w art. 289 § 2 kk dotyczy uszkodzenia pojazdu po dokonaniu zaboru lub porzucenia go w takich okolicznościach, że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia pojazdu, jego części lub jego zawartości. Ostatni typ kwalifikowany został określony w art. 289 § 3 kk, jednak na potrzeby niniejszej sprawy jego bliższe omówienie nie jest konieczne.

W przypadku, gdy sprawca dokonuje zaboru pojazdu mechanicznego w celu krótkotrwałego użycia i jednoczesnie uszkadza ten pojazd, a następnie porzuca przyjąć należy jeden czyn kwalifikowany na podstawie art. 289§2kk.

Zabór pojazdu mechanicznego w celu krótkotrwałego użycia i następnie umyślne zniszczenie pojazdu przez sprawcę należy natomiast kwalifikować kumulatywnie z art. 288 § 1 kk i art. 289 § 1 kk przy zastosowaniu art. 11 § 2 kk.

Znamion typu kwalifikowanego określonego w art. 289 § 2 kk nie obejmuje bowiem zachowanie polegające na całkowitym zniszczeniu pojazdu przez sprawcę, które objęte zostało w przepisie art. 288 § 1 kk. Zniszczenie rzeczy zachodzi zgodnie z tym przepisem wówczas, gdy zostaje ona całkowicie unicestwiona bądź jej uszkodzenia idą tak daleko, że rzecz przestaje przynależeć do tego rodzaju, do jakiego należała przed czynem. Jest to przestępstwo kierunkowe, które można popełnić tylko w zamiarze bezpośrednim.

Wyrok SR w Giżycku z dnia 31 marca 2017 r., II K 46/16

Standard: 38369 (pełna treść orzeczenia)

W wypadku dokonania przez sprawcę dwu czynów, zachowanie należące do ustawowego zespołu znamion czynu wcześniej popełnionego i statuujące kwalifikowany typ przestępstwa, nie może być jednocześnie okolicznością statuującą kwalifikowany typ przestępstwa wobec drugiego, odrębnego czynu, popełnionego po pewnym czasie. Jeśli zaś zgodnie z udowodnionym zamiarem sprawcy już w chwili dokonywania włamania zamierzał on zarówno krótkotrwale używać pojazdu, jak i ukraść przedmioty znajdujące się w jego wnętrzu, to sprawca taki dopuszcza się jednego czynu, wyczerpującego znamiona określone w dwóch przepisach ustawy karnej i powinien być skazany za jedno przestępstwo na podstawie zbiegających się przepisów; w tym wypadku ta sama okoliczność powinna być uwzględniona przy stosowaniu zbiegających się przepisów, statuujących typy kwalifikowane

Wyrok SN z dnia 9 września 1996 r., III KKN 58/96

Standard: 43059 (pełna treść orzeczenia)