Przewóz dokonany przez spedytora (art. 800 k.c.)

Spedytor może sam dokonać przewozu, ale w takim wypadku spedytor ma jednocześnie prawa i obowiązki przewoźnika (art. 800 k.c.), czyli wówczas w zakresie przewozu wykonywanego przez spedytora ma zastosowanie m.in. art. 789 § 1 k.c., czy art. 3 Konwencji z dnia 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR).

Postanowienie SN z dnia 18 czerwca 2019 r., II CSK 670/18

Standard: 38103 (pełna treść orzeczenia)

Istotą umowy spedycji są świadczenia spedytora, które nie mogą polegać tylko na przewozie, gdyż wówczas ma się do czynienia z umową przewozu, do której art. 794 i nast. k.c. nie mają zastosowania. 

Skoro w okolicznościach rozpoznawanej sprawy, jedynym świadczeniem pozwanego miał być przewóz wykonany w rzeczywistości przez podzlecenie go innemu przedsiębiorcy, to spełnione są z pewnością przesłanki wymagane dla umowy przewozu, a brak jest przynajmniej jednego z innych niż przewóz świadczeń, o których stanowi art. 794 § 1 k.c.

Według poglądu Sądu Najwyższego, wyrażonego w wyroku z dnia 6 października 2004 r., I CK 199/04), jeżeli przedsiębiorca oferuje tylko przewóz rzeczy, a nawet czynności konkludentne nie wskazują na wystąpienie postanowień umownych, obejmujących usługi związane z przewozem, to umowa zawarta przez przyjęcie takiej oferty jest ściśle umową przewozu, a nie umową spedycji.

Na takim stanowisku stanął również Sąd Najwyższy w uzasadnieniu wyroku z dnia 20 lutego 2018 r., V CSK 205/17. Należy się zgodzić z takim zapatrywaniem, podobnie jak z twierdzeniem, że usługi spedycyjne winno się uważać za takie, które stanowią sobą fachową pomoc w obsłudze przewozu towarowego (por. wyrok SN z dnia 18 stycznia 1971 r., I CR 566/70).

Wyrok SN z dnia 23 maja 2018 r., IV CSK 425/17

Standard: 38109 (pełna treść orzeczenia)