Dopuszczenie się względem spadkodawcy albo wobec jego najbliższego umyślnego przestępstwa (art. 1008 pkt 2 k.c.)

Sąd Najwyższy wyjaśnił w wyroku z dnia 29 października 2015 r., I CSK 893/14, że zatarcie skazania niewątpliwie wywołuje skutki w sferze prawnej – tworzy fikcję niekaralności osoby skazanej, nie może jednak usunąć obiektywnie istniejących faktów, a więc nie niweczy ani popełnionego przestępstwa, ani wydanego wyroku, nie pozbawia też tego wyroku przewidzianego w art. 11 k.p.c. znaczenia w postępowaniu cywilnym. Nawet w postępowaniu karnym, w którym zatarcie pociąga za sobą w zasadzie bezwzględnie przestrzegane konsekwencje, przyjmuje się, że w pewnych wypadkach fakt zatartego skazania należy brać pod uwagę.

Postanowienie SN z dnia 7 czerwca 2019 r., I CSK 793/18

Standard: 37675 (pełna treść orzeczenia)

Spadkodawca pozbawił powódkę zachowku dlatego, że pomagała w czynnej napaści na spadkodawcę oraz że w rażący sposób dopuściła się obrazy jego czci, a także dlatego, że po wyprowadzeniu się w 1972 r. z domu rodzinnego zerwała z nim wszelkie więzi i od tej pory nie uważała go za ojca lecz za wroga. Okoliczności te wyczerpują dyspozycję art. 1008 pkt 2 i 3 k.c.

Wyrok SN z dnia 23 czerwca 1998 r., III CKN 561/97

Standard: 65155 (pełna treść orzeczenia)